فتق دیافراگم در سگها و گربه ها چیست؟

فتق دیافراگم در سگها و گربه ها چیست؟

0 دیدگاه 15 فروردین 1401 چاپ خبر بازدید: 2103
فتق دیافراگم در سگها و گربه ها چیست؟
بیشتر فتق ها در سگ ها و گربه ها در ناحیه شکم رخ می دهد و معمولاً بافت ها و اندام های حفره شکمی را درگیر می کند. 

فتق دیافراگم در سگها و گربه ها چیست؟
بیشتر فتق ها در سگ ها و گربه ها در ناحیه شکم رخ می دهد و معمولاً بافت ها و اندام های حفره شکمی را درگیر می کند. 
یکی از فتق های رایج که در هر دو گونه رخ می دهد، فتق دیافراگم نامیده می شود که گاهی اوقات به عنوان فتق هیاتال نیز شناخته می شود. 
به عنوان صاحبان حیوانات خانگی، ما باید با شرایطی آشنا شویم که می تواند سگ ها و گربه های ما را تحت تأثیر قرار دهد. 
دیافراگم چیست و چه کاربردی دارد؟
دیافراگم لایه نازکی از عضلات است که حفره قفسه سینه را از حفره شکمی جدا می کند.توجه داشته باشید که دیافراگم اندام های هر دو قسمت (قلب و ریه ها در فضای قفسه سینه و اندام های شکمی مانند کبد، معده و روده) را نیز از یکدیگر جدا میکنند.
دیافراگم همچنین به تنفس و انقباض و افزایش فشار در شکم در هنگام مدفوع و ادرار کمک میکند. بنابراین، مشکلات مرتبط با دیافراگم می تواند منجر به اختلال در تنفس یا مشکل در دفع مدفوع یا ادرار شود.


فتق دیافراگم چیست؟


فتق وضعیتی است که با بیرون زدگی یک عضو از یک قسمت از بدن به قسمت دیگر از طریق یک شکاف یا سوراخ توصیف می شود. 
امکان ایجاد فتق های مختلفی در بدن سگ‌ها و گربه‌ها  ایجاد میشود و شدت آن می‌تواند از فتق‌های خفیف و بدون علامت تا فتق‌هایی که در صورت عدم رسیدگی فوری می‌توانند تهدید کننده زندگی باشند، متفاوت است.
فتق دیافراگم زمانی اتفاق می افتد که یک سوراخ در دیافراگم به اندام های شکمی اجازه می دهد تا به داخل حفره قفسه سینه وارد شوند. 
هم سگ ها و هم گربه ها می توانند دچار فتق دیافراگم شوند و در اغلب موارد، معده و بخشی از روده را درگیر می کند که از شکاف دیافراگم حیوان بیرون زده اند.
به طور کلی دو نوع فتق دیافراگم در سگ ها و گربه ها وجود دارد: ضربه ای و مادرزادی. 
بیشتر موارد فتق دیافراگم در سگ ها و گربه ها مادرزادی است، به این معنی که آنها با درجاتی از نقص در دیافراگم خود متولد می شوند و اندام های شکمی آنها اجازه ورود به داخل حفره سینه (قفسه سینه) را می یابند.
شکلی خاص از فتق دیافراگم مادرزادی به نام فتق دیافراگم صفاقی- پریکارد (PPDH) نیز وجود دارد که به دلیل نقص در رشد جنین رخ می دهد. PPDH هم در توله سگ ها و هم در بچه گربه ها رخ می دهد و به عنوان نقصی در دیافراگم توصیف می شود که ارتباطی بین شکم و حفره پریکارد (فضای بین پریکارد (کیسه قلب) و قلب ایجاد می کند. 
در این نوع فتق دیافراگم، اندام های شکمی، آزادانه به سمت حفره شکمی و فضای پریکارد حرکت می کنند که باعث ایجاد علائم بالینی قابل توجهی در ارتباط با تنفس و عملکرد قلب حیوان می شود.
فتق دیافراگم ناشی از ضربه شدیدی است که معمولاً به شکم حیوان خانگی وارد می شود. این باعث افزایش فشار شکم می شود که منجر به پارگی دیافراگم و فتق اندام ها و بافت های شکمی به حفره قفسه سینه می شود. در موارد نادر، تروما همچنین می تواند باعث تشکیل PPDH در سگ و گربه شود.


هرنی هیاتال چیست؟


فتق هیاتال به طور خاص شامل بیرون زدگی بخشی از معده یا روده از شکم به داخل حفره قفسه سینه از طریق سوراخی در دیافراگم به نام هیاتوس است. این دهانه طوری طراحی شده است که فقط مری را در خود جای دهد تا امکان انتقال غذا از دهان به معده را فراهم کند.
زمانیکه ماهیچه های اطراف هیاتوس ضعیف می شوند، منفذ شروع به بزرگ شدن می کند و به قسمت بالایی معده اجازه می دهد از طریق دیافراگم و به داخل حفره قفسه سینه برآمده شود. در موارد شدید، وقفه به اندازه‌ای بزرگ می‌شود که بخش‌هایی از روده کوچک نیز از طریق دیافراگم بیرون زده است.
در بیشتر موارد، بیرون زدگی موقتی است و معده به داخل و خارج از دهانه شکم و حفره قفسه سینه می لغزد. در موارد شدیدتر، معده یا قسمتی از روده می‌تواند برای همیشه جابجا شود و مشکلاتی برای سلامتی حیوان ایجاد کند.
علائم فتق دیافراگم در سگ و گربه
علائم بالینی مرتبط با فتق دیافراگم در حیوانات خانگی به میزان پارگی یا شکاف روی دیافراگم و میزان فتق بافت های شکمی بستگی دارد. 
جابجایی اندام های شکمی به داخل حفره قفسه سینه منجر به تورم ناقص ریه ها در حین تنفس یا در مورد فتق دیافراگم صفاق-پریکارد، ضربان نامناسب قلب می شود.
سگ ها و گربه های مبتلا به فتق دیافراگم اغلب با سرفه های مداوم ، کم اشتهایی ، ضعف و بی حالی ظاهر می شوند. در موارد شدید، حیوانات مبتلا مشکلات تنفسی خواهند داشت یا الگوی تنفس کوتاه سریع، تب و کلاپس خواهند داشت.
استفراغ مداوم و نارسایی نیز از علائم رایجی است که در سگ ها و گربه های مبتلا به فتق دیافراگم مشاهده می شود. هنگامی که اندام های شکمی در حفره قفسه سینه گیر می افتند، جریان خون آنها قطع می شود و در نتیجه طیف وسیعی از علائم گوارشی ایجاد می شود. 
بسته به اینکه فتق چقدر گسترده است و وضعیت مزمن چقدر بوده است ناراحتی و درد شکمی نیز ممکن است وجود داشته باشد.
توجه داشته باشید که استفراغ مداوم احتمال عوارضی مانند پنومونی آسپیراسیون را افزایش می دهد. سگ‌ها و گربه‌های مبتلا به پنومونی ثانویه متعاقب فتق دیافراگم، مشکلات تنفسی شدید همراه با تب و کاهش اشتها خواهند داشت.
سگ‌ها و گربه‌های مبتلا به فتق دیافراگم خفیف می‌توانند سال‌ها بدون نشان دادن علائم بالینی با این بیماری زندگی کنند. در موارد شدیدتر، علائم می تواند تهدید کننده زندگی باشد، به خصوص اگر بلافاصله درمان نشود.
فتق دیافراگم چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص فتق دیافراگم بر اساس معاینه فیزیکی، علائم بالینی، تاریخچه و تصویربرداری تشخیصی است. 
دامپزشک شما احتمال رخداد فتق دیافراگم را در صورت مناسب بودن علائم بالینی رد می کند و برای تایید تشخیص درخواست آزمایش می کند.
در بیشتر موارد، رادیوگرافی اغلب برای رسیدن به تشخیص قطعی کافی است. اگر فتق محتویات شکم گسترده باشد، از تصاویر رادیوگرافی قفسه سینه و شکم مشخص می شود. سایر روش‌های تصویربرداری تشخیصی مانند اولتراسوند یا تصویربرداری حاجب می‌توانند در صورت عدم قطعیت رادیوگرافی به تشخیص کمک کنند.
اگر شروع به مشاهده هر یک از علائم ذکر شده در بالا در حیوان خانگی خود کردید، بهتر است فوراً برای معاینه کامل با سامانه دامپزشک اقدام نمائید.
گزینه های درمانی برای حیوانات خانگی مبتلا به فتق دیافراگم
تنها راه درمان فتق دیافراگم در سگ و گربه جراحی اصلاحی است. 
دامپزشکان ما ممکن است شما را به یک متخصص جراحی ارجاع دهند که جابجایی اندام های شکمی را اصلاح نمایند و شکاف یا پارگی دیافراگم بیمار را برای جلوگیری از عود بیماری اصلاح کنند.
ترمیم فتق دیافراگم یک روش پرخطر است زیرا جراحی بر روی دیافراگم صورت می پذیرد، عضوی که نقش مهمی در تنفس بیمار دارد. 
حتی اگر پارگی ترمیم شده باشد، عوارض می تواند منجر به مشکلات تنفسی شدید شود. به همین دلیل است که اکثر دامپزشکان، جراحی اصلاحی را در سگ‌ها و گربه‌هایی که دارای فتق دیافراگم بدون علامت هستند (بدون علامت)انجام نمی دهند.
حیوانات خانگی مبتلا به فتق دیافراگم خفیف می توانند سال ها بدون نشان دادن علائم بالینی یا ایجاد عوارض زندگی کنند. کسانی که تحت ترمیم موفقیت آمیز فتق، بدون عوارض جانبی قرار گرفته اند نیز پیش آگهی بسیار خوبی با احتمال عود کم دارند.

به این وب سایت رای دهید