به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، گوش‌های سگ در اشکال و اندازه‌های مختلف، از گوش‌های ایستاده گرفته تا گوش‌های فلاپی یا تیره با موهای داخل هستند. با وجود ظاهر بیرونی، ساختار گوش و نحوه شنیدن سگ ها در همه نژادها کاملاً مشابه است.

عفونت گوش سگ چیست؟

عفونت گوش یا سایر مشکلات گوش معمولاً با التهاب مجرای گوش همراه است. این باعث ناراحتی شدید در ناحیه گوش می شود و در برخی موارد می تواند به شنوایی حیوان خانگی شما آسیب برساند. کانال های گوش سگ به شکل L است و به راحتی رطوبت یا مواد خارجی مانند دانه های علف را در کانال به دام می اندازد. که محل مناسبی برای ته نشین شدن باکتری ها، قارچ ها و کنه های گوش و ایجاد مشکل ایجاد می کند. به اندازه کافی جالب توجه است که اغلب اوقات آلرژی مسئول بسیاری از عفونت های گوش است.

علائم عفونت گوش در سگ ها

مهم نیست که چه چیزی باعث این مشکل می شود، مشکلات گوش در سگ ها علائم بسیار مشابهی از ناراحتی دارند. اینها ممکن است به خودی خود یا به صورت ترکیبی رخ دهند، بنابراین هر زمان که علائمی را مشاهده کردید، بهتر است سگ خود را برای معاینه نزد دامپزشک ببرید. سگ ها ممکن است:

سرشان را خیلی مکرر یا در زمان های عجیب تکان میدهند

گوش آسیب دیده را بخراشد

سر را به سمت درد "کج کند".

سرگیجه کند و زمین بخورد

در دایره راه برود

تکان دادن مداوم سر می تواند باعث کبودی گوش و ایجاد هماتوم شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، می تواند مانند یک تاول خونی غول پیکر متورم شود و پوست را با خون و سرم بالون کند. گاهی اوقات برای اصلاح این امر به جراحی نیاز است.

علل عفونت گوش

انواع مختلفی از عفونت وجود دارد که همگی می توانند در گوش سگ اتفاق بیفتند. عفونت گوش سگ می تواند ناشی از انگل ها (مانند کنه های گوش)، آلرژی به غذا یا محیط، شکل گیری گوش های سگ، هیپرکراتینه شدن، بیماری های غدد درون ریز مانند بیماری کم کاری تیروئید، بیماری های ناشی از سیستم ایمنی و غیره باشد.

شایع ترین نوع عفونت گوش عبارتند از:

عفونت های مخمری گوش سگ را داغ، قرمز و «گوپ» می کند. این نوع عفونت اغلب بوی ترش می دهد. ترشح غلیظ، تیره یا مومی شکل که با بوی مشخص کپک زده مشخص می شود، نشانه ای از عفونت قارچی یا مخمری است.

عفونت های باکتریایی باعث ایجاد ترشحات بد رنگ قهوه ای روشن، زرد، سبز یا خونی می شوند. چنین عفونت هایی در سگ ها بسیار رایج است. عفونت حاد باکتریایی اغلب به دلیل ارگانیسم استافیلوکوک است و ترشحات قهوه ای روشن خواهد بود. عفونت های باکتریایی مزمن ممکن است توسط ارگانیسم پروتئوس ایجاد شود و معمولاً منجر به ترشح زرد رنگ می شود. در نهایت، آنها ممکن است توسط ارگانیسم سودوموناس ایجاد شوند که یک باکتری جدی است که به بسیاری از آنتی بیوتیک ها مقاومت نشان داده است.

کنه های گوش می توانند داخل گوش را با ترشحات سیاه متمایل به قهوه ای، چسبناک یا شکننده بپوشانند. حشرات ریز درون آن زندگی می کنند و گوشت مجرای گوش را گاز می گیرند. کنه ها می توانند حیوانات خانگی را با خارش ناشی از حواس پرتی سوق دهند. کنه های گوش به راحتی از گربه ای به سگ دیگر (و دوباره) گسترش می یابند. اگر یکی از حیوانات خانگی شما موردی از حشرات داشته باشد، باید بقیه خدمه پشمالو را نیز درمان کنید.

انواع سگ هایی که بیشترین خطر را دارند

سگ هایی که مستعد ابتلا به آلرژی (غذایی یا محیطی) هستند یا گوش های فلاپی سنگینی مانند کوکر اسپانیل دارند، مستعد عفونت گوش هستند. برخی از حیوانات خانگی که به طور مکرر به شنا می روند نیز می توانند مستعد ابتلا به آنها باشند.

رفتار

بهترین گزینه اگر مشکوک به عفونت گوش هستید این است که سگ خود را برای معاینه به مطب دامپزشک بیاورید. قرار دادن داروی نامناسب در گوش حیوان خانگی می تواند مشکل را بدتر کند یا حتی به شنوایی سگ آسیب برساند. به همین دلیل، ما خرید یک داروی بدون نسخه برای درمان عفونت گوش حیوان خانگی خود را توصیه نمی کنیم. اینها اغلب بی اثر هستند و فقط عفونت دردناک گوش حیوان خانگی شما را به تأخیر می اندازند تا به درستی درمان نشود. عفونت‌های شدید با گوش‌های دردناک ممکن است نیاز به آرام‌بخشی سگ‌ها داشته باشند تا تمیز کردن کامل آن انجام شود. اکثر داروهای گوش دامپزشکی مستقیماً وارد گوش می‌شوند، اما در موارد شدید که ممکن است به عفونت گوش داخلی مشکوک شود، ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی را برای چندین هفته تجویز کنند.

برخی از حیوانات خانگی ممکن است در طول زندگی خود مستعد عفونت گوش باشند و این امر مستلزم آن است که صاحبان آن در اولین نشانه عفونت گوش در رساندن حیوان خانگی به دامپزشک بسیار فعال باشند. حیوانات خانگی مبتلا به عفونت شدید گوش یا آنهایی که مستعد عفونت مزمن گوش هستند ممکن است آسیب گوش داخلی داشته باشند که نیاز به تشخیص و درمان های پیشرفته شامل مراجعه به متخصص، سی تی اسکن و/یا پوسته گوش داخلی دارد.

 

سگ‌هایی که خز در داخل گوش‌هایشان رشد می‌کند (مانند پودل، شیتزو، کوکر اسپانیل و لهاسا آپسوس) می‌توانند به‌طور دوره‌ای خز را کنده کنند تا گردش هوا افزایش یابد که ممکن است به جلوگیری از عفونت کمک کند. از آرایشگر یا دامپزشک خود بخواهید که نشان دهد تا شما یا یک حرفه ای بتوانید مراقبت از نظافت گوش را به خوبی حفظ کنید.

چگونه از عفونت گوش جلوگیری کنیم

با دامپزشک خود راه هایی را برای کمک به پیشگیری از عفونت گوش حیوان خانگی خود در میان بگذارید. برای برخی از حیوانات خانگی، تمیز کردن دوره‌ای با گوش پاک‌کن دامپزشک شما ممکن است مفید باشد یا اگر حیوان خانگی شما مستعد موهای گوش است، گوش‌های سگ خود را در زمانی که مرتب می‌کنند کنده کنید.

اگر عفونت گوش حیوان خانگی شما مزمن باشد یا به ظاهر مرتبط با آلرژی باشد، دامپزشک شما ممکن است آزمایش رژیم غذایی آلرژی غذایی با نسخه یا مراجعه به متخصص پوست دامپزشکی را توصیه کند.

مهم ترین نکته ای که باید در مورد عفونت گوش در حیوانات خانگی به خاطر بسپارید این است که در اولین اطلاع از مشکل آن را نزد دامپزشک خود ببرید و در بازگشت برای معاینه مجدد و دادن دارو طبق دستور کوشا باشید. اگر حیوان خانگی شما مستعد ابتلا به عفونت های مزمن گوش است، بدانید که یک برنامه مدیریت طولانی مدت تر ممکن است شامل آزمایش رژیم غذایی آلرژی غذایی یا آزمایش آلرژی یا تشخیص های پیشرفته تر باشد.