به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، بسیاری از مردم نمی دانند که مارها گوش دارند اما در واقع گوش دارند. مارها دقیقاً در پشت چشمان خود مانند سایر خزندگان دو گوش دارند. آنها گوش های خارجی ندارند (که معمولاً به آنها فلپ گوش، پینه یا گوش گوش می گویند)، اما سوراخ های کوچکی در طرفین سر خود دارند که منافذ گوش هستند. داخل هر سوراخ کوچک گوش، یک گوش داخلی کاربردی است اما پرده گوش (پرده تمپان) یا گوش میانی وجود ندارد.

چگونه مارها می شنوند

همانطور که قبلا ذکر شد، مارها مانند ما گوش خارجی (پیننا) یا پرده گوش ندارند، اما ساختارهای گوش داخلی کاملاً شکل گرفته دارند. آنها علاوه بر ساختار گوش داخلی، استخوانی به نام استخوان چهارگانه در فک خود دارند. این استخوان در واکنش به ارتعاشات در حالی که روی زمین می لغزند کمی حرکت می کند.

برای سال‌ها مشخص نبود که آیا مارها می‌توانند صداهایی را بشنوند که ارتعاشات زمین نیستند. از آن زمان تحقیقات نشان داده است که این استخوان چهارتایی در واقع به ارتعاشات هوا و همچنین ارتعاشات زمین پاسخ می دهد (تصور می شود به دلیل اعصاب نخاعی است که ارتعاشات را از پوست انجام داده و آنها را شناسایی کرده و باعث ارتعاش استخوان چهارگانه می شود. به عنوان شنوایی جسمی). مانند سایر گوش های حیوانات، این حرکت (از طریق استخوان ها) به گوش داخلی منتقل می شود و سپس سیگنال هایی به مغز ارسال می شود و به عنوان صدا تفسیر می شود.

آنچه مارها می توانند بشنوند

گام (صداهای بلند یا پایین) با هرتز (هرتز) و میزان صدای آرام یا بلند با دسی بل (dB) اندازه گیری می شود. هرتز در درجه اول چیزی است که محققان برای تعیین اینکه آیا یک مار توانایی شنیدن دارد یا نه، اندازه گیری کرده اند. برخی از محققان تشخیص دادند که مارها می توانند ارتعاشات هوا و زمین با فرکانس پایین را از طریق گوش داخلی خود (در محدوده 50 تا 1000 هرتز) تشخیص دهند، اما هنوز اطلاعات زیادی در مورد آنچه که یک مار می تواند بشنود درک نشده است. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که حداکثر حساسیت آنها در محدوده 200 تا 300 هرتز است در حالی که برخی دیگر آن را در محدوده 80 تا 160 هرتز نشان می‌دهند.

فردی که توانایی شنوایی بالایی دارد می تواند هر چیزی بین 20 تا 20000 هرتز را بشنود. در همین حال، 20 تا 25 هرتز به عنوان کمترین صدایی که یک ارگ پیپ می تواند ایجاد کند یا صدای خرخر کم گربه توصیف می شود، در حالی که حدود 4100 هرتز بالاترین نتی است که یک پیانو می تواند بسازد. با استفاده از این دانش، اکنون می دانیم که مارها فقط می توانند صدایی را بشنوند که ما صداهای پایین تری را در نظر می گیریم.

از آنجایی که نژادهای مختلف مارها برای مطالعات مختلف مورد استفاده قرار گرفته‌اند، هنوز یک بیان کلی در مورد همه مارها و شنوایی دشوار است. ما فرض می‌کنیم که همه مارها توانایی‌های شنیداری مشابهی دارند زیرا آناتومی گوش یکسانی دارند، اما ممکن است مارهایی از محیط‌های مختلف بتوانند طیف‌های مختلفی از صداها را بشنوند.

از آنجایی که می دانیم اوج حساسیت شنوایی مارها در محدوده 200 تا 300 هرتز و میانگین صدای انسان در حدود 250 هرتز است، می توانیم تعیین کنیم که یک مار خانگی در واقع می تواند صحبت شما را با آنها بشنود.

این ممکن است از ادعای بسیاری از صاحبان مار پشتیبانی کند که مارهای خانگی می توانند نام خود را تشخیص دهند .