به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، موش‌ها بسیار دوست‌داشتنی‌تر از آن چیزی هستند که بسیاری از مردم فکر می‌کنند و این باعث می‌شود آنها حیوانات خانگی خوبی برای افرادی با فضای محدود باشند. موش‌ها فوق‌العاده باهوش، و بسیار دوستانه هستند.
تومور به توده یا رشد روی موش اشاره دارد. تومورها می توانند از، کیست های خوش خیم یا لیپوم تا تومورهای بدخیم و سرطانی دردسرساز متغیر باشند. برخی از تومورها جای نگرانی ندارند، اما بیشتر تومورها در موش‌ها آنقدر بزرگ می‌شوند که به دلیل جثه کوچک حیوان باید برداشته شوند. تومورها می توانند روی پوست موش در جایی که قابل مشاهده هستند یا در داخل بدن که ممکن است برای مدتی مورد توجه قرار نگیرند ایجاد شوند. برخی از رایج ترین انواع تومورها در موش ها عبارتند از:
تومورهای پستانی
لیپوم ها
کیست ها
تومورهای سرطانی
تومورهای مغزی
علائم تومور در موش صحرایی
نشان می دهد موش تومور دارد
مشکل در راه رفتن یا بالا رفتن
افزایش وزن
توده قابل مشاهده
افزایش اشتها
چشم های برآمده
سر بدشکل
آتاکسی
انواع مختلف تومورها ممکن است آشکارتر از سایرین باشند. برخی از تومورها به سرعت رشد می‌کنند و به راحتی قابل تشخیص هستند، در حالی که برخی دیگر در داخل پنهان هستند و ممکن است تا زمانی که موش‌های صحرایی شما در رفت‌وآمد با مشکل مواجه شوند یا هنگام برداشتن آنها دردناک به نظر برسند، نادیده گرفته می‌شوند.
بسته به محل، حرکت موش‌های صحرایی شما ممکن است مختل شود که می‌تواند منجر به بی‌حالی، کم‌اشتهایی و افزایش وزن ناشی از تومور در حال رشد شود. اما برخی از تومورها ممکن است در واقع باعث افزایش اشتها در موش خانگی شما شود. با این حال، موش‌هایی که غذای زیادی می‌خورند، اما وزن کم یا اصلاً افزایش نمی‌دهند، ممکن است در شرایطی که دریافت مواد مغذی به سمت رشد تومور هدایت می‌شود، جبران‌کننده‌ی تغذیه‌ای را تجربه کند.
تومورهای مغزی معمولاً باعث علائم عصبی و همچنین برآمدگی چشم ها و بدشکل شدن سر به دلیل گسترش تومور می شوند. موش مبتلا به تومورهای مغزی ممکن است آتاکسیک و مشکلات گرفتن در اطراف و یا به نظر می رسد لرزان.
علل تومور در موش صحرایی
بسته به نوع تومور، علل آن می تواند متفاوت باشد.
تومورهای پستانی: اینها تومورهایی با رشد سریع و وابسته به هورمون هستند که به استروژن و پرولاکتین پاسخ می دهند و اغلب در موش های ماده که عقیم نشده اند دیده می شوند.
لیپوم ها: همچنین به عنوان تومورهای چربی شناخته می شوند، لیپوم ها حفره هایی از بافت چربی هستند که می توانند در هر قسمت از بدن موش ظاهر شوند. هیچ دلیل دیگری به جز ژنتیک با رشد آنها مرتبط نیست و رشد بزرگ می تواند مانع حرکت موش های خانگی شود.
کیست: موش های صحرایی نر بیشتر مستعد ایجاد کیست هستند. کیست ها در واقع تومور محسوب نمی شوند (مگر اینکه سیستادنوما باشند) و اغلب در پشت موش صحرایی نر در نزدیکی غدد چربی آن یافت می شوند. کیست ها می توانند از یک عفونت ساده پوستی یا موهای زیر پوستی ظاهر شوند. آنها معمولاً کاملاً سفت هستند و به بزرگی لیپوم یا تومور پستانی رشد نمی کنند.
تومورهای سرطانی: متأسفانه هیچ کس نمی داند چه چیزی باعث ایجاد انواع تومورهای سرطانی می شود، اما در موش ها شایع هستند. تومورهای سرطانی را می توان در قسمت های مختلف بدن یافت و ممکن است به دلیل تولید مثل ضعیف یا قرار گرفتن در معرض مواد سرطان زا باشد.
تومورهای مغزی: تومورهای خوش خیم و بدخیم مغزی می توانند به دلیل وجود سرطان یا ناهنجاری در غده هیپوفیز ایجاد شوند. آنها گاهی اوقات نیز با افزایش مصرف غذاهای پر کالری است.
درمان تومور در موش صحرایی
تومورهای پستانی و لیپوم های بزرگ اغلب با جراحی برداشته می شوند، به خصوص اگر مشکوک به سرطانی بودن یا ایجاد مشکلات حرکتی در موش صحرایی شما باشند. حذف کامل برخی از رشدها دشوار است و رشد مجدد معمول است.
کیست‌ها معمولاً توسط دامپزشک شما لانسه یا بیرون می‌زنند و باعث ترشح غلیظ (یا عفونت) می‌شوند. کیست ها برای عفونت باید تحت نظر باشند و می توانند دوباره رشد کنند و بعداً با جراحی خارج شوند.
متأسفانه مغز و انواع خاصی از تومورهای سرطانی در موش ها غیر قابل عمل هستند. با این حال، برخی از انواع سرطان را می‌توان با داروهایی مانند تاموکسیفن (برای سرطان‌های حساس به استروژن) و مکمل‌هایی مانند زردچوبه و غضروف کوسه برای جلوگیری از رشد تومور درمان کرد. موش با مسائل بسیار جدی برای سلامتی، با این حال، باید معدوم یک بار کیفیت زندگی آنها به خطر بیافتد.
چگونه از تومور در موش ها جلوگیری کنیم
تغذیه موش با یک رژیم غذایی مغذی و کم چرب ممکن است به پیشگیری از تومورهای سرطانی در برخی موش‌ها کمک کند و چندین مطالعه همچنین کاهش تشکیل تومور پستانی را در موش‌هایی که از رژیم غذایی سرشار از میسو (یک محصول سویا) تغذیه می‌کنند، نشان می‌دهد. یا عقیم کردن موش خانگی ممکن است به کاهش احتمال ابتلا به تومورهای سرطانی سینه کمک کند.
اگر شک دارید حیوان خانگی خود بیمار است، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. برای سؤالات مربوط به سلامتی، همیشه با دامپزشک خود مشورت کنید، زیرا آنها حیوان خانگی شما را معاینه کرده اند، تاریخچه سلامت حیوان خانگی را می دانند و می توانند بهترین توصیه ها را برای حیوان خانگی شما ارائه دهند.