به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، قناری وحشی یک فنچ کوچک است که بومی جزایر ماکارونزی آزور، مادیرا و جزایر قناری است. این پرنده که از قرن هفدهم در اسارت پرورش یافته بود، پس از فتح جزایر ماکارونزی، از طریق ملوانان اسپانیایی وارد اروپا شد. قناری هایی که در فروشگاه های حیوانات خانگی فروخته می شوند، اکنون از نظر ژنتیکی با اجداد قناری وحشی خود متفاوت هستند.

قناری ها به راحتی با گونه های دیگر فنچ ها تولید مثل می کنند. این هیبریداسیون باعث تولید قناری های منحصر به فرد می شود. به عنوان مثال، قناری های قرمز از پرورش قناری های اهلی با سیسکین قرمز، یک فنچ آمریکای جنوبی به وجود آمدند.

مشخصات قناری

نام های رایج: قناری، قناری اهلی

نام علمی: Serinus canaria  domestica

اندازه بزرگسالان: 4 3/4 تا 8 اینچ، وزن کمتر از 1 اونس

طول عمر: 5 تا 15 سال

خلق و خوی

قناری‌ها از بودن در کنار مردم لذت می‌برند، قناری ها پرندگان باهوشی هستند. بسیاری از صاحبان می توانند قناری خود را طوری آموزش دهند که روی دستانشان بنشیند، آموزش پرندگان جوان آسان‌تر است، اما می‌توانید اکثر قناری‌ها را با صبر کافی و تمرین مداوم رام و تربیت کنید.

قناری پرنده ای نسبتاً منزوی است. اگر به تنهایی در قفس قرار بگیرد، تنها نخواهد شد. همچنین می تواند در محیط پرندگان با سایر پرندگان کوچک همزیستی کند. آنها فقط دو قناری نر را با هم در یک قفس نگهداری می کنند، زیرا آنها احتمالاً با هم مبارزه خواهند کرد.

گفتار و آواز

قناری آواز یکی از محبوب ترین انواع قناری است. قناری های آواز خوان، به ویژه نرها، برای آواز خواندن پرورش داده می شوند. محبوب ترین انواع آن عبارتند از واترسلیگر، آلمانی، سینگر روسی، تیمبرادوی اسپانیایی و سینگر آمریکایی. قناری‌های ماده بیشتر با جیر جیر صدا می‌کنند، در حالی که نرها می‌توانند آهنگ‌ بسازند. قناری ها در دوره پوست اندازی خود اصلا آواز نمی خوانند .

رنگ ها و نشانه های قناری

قناری وحشی در قسمت اعظم بدنش به رنگ زرد متمایل به سبز و قسمت زیرین آن زرد است. با توجه به پرورش انتخابی قناری های اهلی، قناری ها در مجموعه ای از رنگ های روشن از جمله نارنجی، سفید، قرمز و زرد وجود دارند. زرد رایج ترین رنگ برای قناری اهلی است.

مراقبت از قناری

یک قناری تنها به قفسی نیاز دارد که حداقل 20 اینچ عرض و 24 اینچ طول داشته باشد. این پرندگان دوست دارند در اطراف پرواز کنند، بنابراین در صورت امکان، قفسی بلندتر از عرض آن به آنها بدهید تا فضای پروازی مورد نظر آنها را فراهم کند. قناری حیوان خانگی هرگز نباید بال هایش  را بریده شود . برای ورزش نیاز به پرواز دارد. میله‌های قفس باید نسبتاً نزدیک به هم قرار گیرند (عرض بیش از 1/2 اینچ) تا از گیر کردن سر پرنده در بین میله‌ها جلوگیری شود. تمیز کردن قفس های سیمی راحت تر از قفس های چوبی است.

نشیمن های چوبی با قطرهای مختلف (3/8 تا 3/4 اینچ) باید در اطراف قفس قرار داده شوند تا مکان هایی برای استراحت قناری شما و ورزش کردن پاهایش فراهم شود. با یک تیغه اره یا چاقوی کاربردی، روی صندلی های گرد صاف بریده کنید تا سطح سوف کمی نامنظم شود. این بریدگی ها باعث می شود که میله ها راحت تر در دست بگیرند. انواع سوف کمک می کند تا پای پرنده شما صاف بماند. از استفاده از روکش های سمباده پره خودداری کنید. آنها می توانند به پای قناری شما آسیب برسانند. 

قناری ها پرندگان مقاومی هستند که می توان آنها را در دمای اتاق نگهداری کرد، اما قفس را از هواکش، تهویه هوا و پنجره هایی که نور مستقیم خورشید را دریافت می کنند دور نگه دارید (قناری ممکن است بیش از حد گرم شود). اگر متوجه شدید که دهان قناری باز شده و بال‌هایش از بدنش فاصله گرفته است، نشانه گرم بودن آن است. اگر می بینید که پرنده زیاد پف کرده است، این می تواند نشانه آن باشد که خیلی سرد است.

حداقل سه یا چهار بار در هفته یک ظرف آب کم عمق یا یک حمام مخصوص خریداری شده در فروشگاه حیوانات خانگی تهیه کنید تا پرنده در آب خیس بخورد یا در آب بچرخد.

در شب قفس را بپوشانید. قناری ها به استراحت خود نیاز دارند و اگر چرخه نور تاریکی تقریبی با شرایط طبیعی به آنها داده شود بهترین عملکرد را خواهند داشت. بیدار نگه داشتن قناری ها در اواخر شب با نور مصنوعی که می تواند باعث استرس آنها شود، سالم نیست.

مشکلات رایج سلامتی

مشکلات نادر سلامتی که روی قناری ها تأثیر می گذارد معمولاً به دلیل رژیم غذایی نامناسب، قفس کثیف یا آب ریزش است. پرندگان بیمار می توانند خیلی سریع وزن کم کنند و بمیرند، بنابراین اگر پرنده دچار طاسی، پوسته پوسته شدن پاها، اسهال، یبوست یا بی حالی شد، فوراً از دامپزشک کمک بگیرید.  قناری ها به کیفیت هوا حساس هستند، بنابراین در اطراف آنها سیگار نکشید و آنها را در اتاق هایی که بخارهای پخت و پز یا بخارات ناشی از حلال ها وجود دارد نگهداری نکنید.

قناری ها به ویروس ها، قارچ ها و باکتری های خاصی حساس هستند. آنها می توانند چندین عفونت قارچی قابل درمان مانند عفونت مخمر معده پرندگان، کاندیدیازیس و کلامیدیا را دریافت کنند. سایر عفونت‌های باکتریایی که می‌توانند قناری‌ها را تحت تأثیر قرار دهند، کف پا است که باعث تورم و ضایعات پا می‌شود. مایکوپلاسما، یک بیماری قابل درمان که باعث ترشح چشم و بینی می شود. و سل، یک بیماری تنفسی غیرقابل درمان و کشنده.

ویروس هایی که قناری ها را می کشند عبارتند از: آبله مرغان و ویروس پلیوما. 5 آسپرژیلوس است که معمولا یک عفونت قارچی منجر به مرگ، اما در برخی موارد، ممکن است به درمان ضد قارچی پاسخ دهند.

رژیم غذایی و تغذیه

در طبیعت، قناری ها برای دانه هایی که با یک حشره گاه به گاه تکمیل می شوند، علوفه می کنند.

به قناری های اهلی یک مخلوط بذر با کیفیت خوب (پوشش داده شده با ویتامین ها) که به صراحت برای قناری ها طراحی شده است تغذیه کنید. پوسته بذر دانه های خورده شده را که روزانه لایه بالایی تغذیه کننده پرندگان را می ریزند، بردارید. قناری شما نیاز به دسترسی آسان به غذای خود دارد. می توانید غذای پلت قناری را نیز ارائه دهید، اما به اندازه دانه ها خوش طعم نیست. یک ظرف گلوله را به همراه یک ظرف دانه به عنوان گزینه غذایی در قفس بگذارید.

به قناری خود مکمل های سبزی مانند کلم پیچ، کلم بروکلی، قاصدک، اسفناج، کرفس، نخود فرنگی و شاهی و مقدار کمی سیب، پرتقال، انگور، موز یا خربزه را به صورت روزانه پیشنهاد دهید. تکه هایی از تخم مرغ آب پز شده را به عنوان مکمل پروتئین تهیه کنید.

قناری شما باید همیشه آب شیرین داشته باشد. حتی یک روز بدون آب می تواند قناری را بکشد.

ورزش

قناری ها باید در اطراف حرکت کنند. شلوغی را در قفس به حداقل برسانید تا فضایی برای حرکت از یک سوف به سمت دیگر به آن بدهید. برخلاف طوطی‌هایی که به مواد غنی‌سازی زیادی نیاز دارند، قناری فقط با یک اسباب‌بازی، آینه یا شاخه در قفسش خوب است. اگر پرنده شما از حمام پرنده استفاده می کند، این پاشیدن به عنوان ورزش محسوب می شود. یک تاب، زنگ، یا اسباب‌بازی چوبی یا اکریلیک آویزان را به عنوان یک غذای خاص ارائه دهید.

هنگامی که پرنده به شما عادت کرد، اجازه دهید پرنده یک بار در روز بیرون بیاید تا در اتاق پرواز کند. فقط به یک ساعت زمان پرواز نیاز دارد. به طور کامل بر زمان قفس بیرونی آن نظارت کنید. تمام پنجره ها را بسته نگه دارید، پنکه های سقفی را خاموش کنید و سایر حیوانات خانگی را از اتاق دور نگه دارید.