هیپوآدرنوکورتیکیسم، که به عنوان بیماری آدیسون شناخته می شود، وضعیتی است که در سگ ها بسیار رخ می دهد و در گربه ها بسیار نادر است.

به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، "hypo" به معنای "کم" و "adreno" به معنای "غده فوق کلیوی" است.

غدد فوق کلیوی هورمون ترشح می کنند و دارای دو ناحیه مجزا هستند: بخش قشری که مسئول تولید استروئید است و بخش مدولا که مسئول تولید آدرنالین است.

هر دو هورمون در زمان استرس مورد نیاز بدن هستند. حیواناتی که از بیماری آدیسون رنج می برند نمی توانند هورمون استروئیدی کافی در پاسخ به استرس تولید کند، زیرا بخش قشری غده ی فوق کلیه آنها دچار مشکل شده است.

علائم بیماری آدیسون چیست؟

بیماران مبتلا به این بیماری نمی توانند تولید هورمون استروئیدی (کورتیزول) خود را در مواقع استرس افزایش دهند. این بدان معنی است که آنها ممکن است قند خون پایین داشته باشند و ضعف و خستگی را نشان دهند. سایر علائم رایج عبارتند از:

1- اسهال

2- استفراغ

3- کاهش وزن

4- از دست دادن اشتها

علاوه بر این، هورمون استروئیدی دیگری نیز وجود دارد که توسط بخش قشری غده ی آدرنال تولید می شود که تعادل نمک را تنظیم می کند (مینرالوکورتیکوئید). معمولاً این هورمون در اکثر (و نه همه) موارد بیماری آدیسون وجود ندارد. اگر این هورمون تولید نشود، بیماران ممکن است دچار کم آبی شوند و آریتمی را تجربه کنند.

چگونه بیماری آدیسون تشخیص داده می شود؟

تشخیص بیماری آدیسون از سایر بیماری ها بسیار دشوار است. علائم این بیماری اغلب در یک دوره زمانی طولانی ظاهر می شود.

دامپزشک شما ممکن است بر اساس نژاد و علائم حیوان خانگی به آدیسون مشکوک شود. برخی از نژادها بیشتر از سایر نژادها مستعد ابتلا به این بیماری هستند، از جمله پودل استاندارد، گریت دین و وست هایلند وایت تریر. علاوه بر این، به نظر می رسد که سگ های ماده جوان بیشتر مستعد ابتلا به آدیسون هستند.

آزمایش خون معمولی اغلب کم آبی و عدم تعادل نمک را نشان می دهد. همچنین می توانیم آزمایش خون دقیق تر برای اندازه گیری سطح کورتیزول انجام دهیم. اگر سطح کورتیزول طبیعی باشد، به این معنی است که حیوان خانگی آدیسون ندارد. اگر سطح کورتیزول پایین باشد، آزمایش تحریک ACTH انجام می شود تا ببیند غده فوق کلیوی چگونه می تواند در پاسخ به استرس واکنش نشان دهد.

بیماری آدیسون چگونه درمان می شود؟

خبر خوب این است که بیماری آدیسون قابل درمان است. کمبود هورمون استروئیدی و مینرالوکورتیکوئید را می توان به کمک یک قرص روزانه جبران نمود.

داروهایی مانند دزوکسی کورتیکوسترون (با نام تجاری Percorten-V)، یکی از داروهای تایید شده برای درمان بیماری آدیسون در سگ ها می باشد. پرکورتن یک داروی تزریقی است که معمولا هر 3 تا 4 هفته یکبار تجویز می شود و جایگزین آلدوسترون در سیستم هورمونی سگ می شود. تجویز خوراکی گلوکوکورتیکوئیدها، مانند پردنیزون یا پردنیزولون، در ترکیب با DOCP برای کمک به حفظ سطح مناسب آلدوسترون و کورتیزول در سگ آدیسونی استفاده می شود.

داروهایی مانند فلودروکورتیزون (با نام تجاری Florinef) وجود دارد که می تواند جایگزین کورتیزول و آلدوسترون در سیستم هورمونی شود و به صورت خوراکی تجویز می شود.

برخلاف بسیاری از بیماری‌های هورمونی، سگ‌هایی که برای بیماری آدیسون درمان می‌شوند لزوماً مجبور نیستند رژیم غذایی یا سطح فعالیت خود را تغییر دهند. دامپزشک شما موظف است مرتباً مقادیر  هورمون های موجود در خون و سطوح الکترولیت سگ شما را کنترل کند و دوز داروها را بر اساس آن تنظیم کند تا مطمئن شود که درمان مؤثر است و سگ شما هیچ عارضه جانبی را تجربه نمی کند.

در مورد بیماری آدیسون در سگ، تشخیص زودهنگام کلید درمان موثر و موفق است. اگر سگ شما هر یک از علائم بالینی ذکر شده در بالا را نشان می دهد، بهتر است جهت ویزیت سلامت از دامپزشکان خبره وبسایت دامپزشک بهره مند شوید.