به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، هفته گذشته ، کارشناسان گونه های در معرض تهدید ، علی رغم یک دهه حمایت از قانون ملی محیط زیست ، توصیه کردند که کوالا در فهرست معرض خطر قرار گیرد.

این هفته ، کمیته میراث جهانی یونسکو توصیه کرد که صخره بزرگ سدی و موجوداتی که در آن زندگی می کنند در معرض خطر قرار گیرد. در واقع ، استرالیا یکی از بدترین سوابق در جهان را برای از دست دادن تنوع زیستی و انقراض گونه ها دارد.

این تعجب آور نیست، با توجه به کمبود بودجه اجباری برای بازیابی گونه های تهدید شده و اکوسیستم ها ، اجرای ضعیف قانون و نبود استانداردهای زیست محیطی مبتنی بر نتیجه، این اجازه را داده است که پس از برخورد به زیستگاههای مهم انقراض مورد تأیید قرار گیرد. استانداردهای بررسی  مشخص کرده است که با تصمیماتی که تحت قانون EPBC گرفته می شود ، باید نتیجه زیست محیطی را بدست آورد. به عنوان مثال ، استانداردها ایجاب می كردند كه هرگونه اقدامی نباید باعث كاهش خالص جمعیت گونه های در معرض خطر انقراض شود.

اگر بخواهیم سابقه وحشتناک استرالیا در مورد انقراض تنوع زیستی را تغییر دهیم ، استانداردهای پیشنهادی دولت طرح خوبی برای شروع نیست.