به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، بر اساس تحقیقات انجام شده،  ماهی سر مار، بومی سیبری جنوبی ، چین و کره شمالی است. اما اولین بار در سال 2002 در آبراههای اطراف واشنگتن دی سی مشاهده شد. به احتمال زیاد سر مارها از خارج از کشور وارد شده و سپس به طور غیرقانونی رها شده اند.

آنها زیر آب ، مانند ماهی های دیگر ، اکسیژن را از طریق آبشش های خود جذب می کنند. در خشکی ، به لطف محفظه ای تخصصی در کنار آبشش ، می تواند مقدار زیادی هوا از دهان خود بگیرد و به تنفس ادامه دهد.

ماهی سر مار وقتی کوچک است از پلانکتون ، حشرات آبزی و نرم تنان تغذیه می کند و در بزرگسالی ، بیشتر از ماهی های مانند کپور ، قورباغه ها، سوسک ها، لارو ، سنجاقک ها و در موارد نادر، جوندگان کوچک مانند موش حتی کرم های چوب تغذیه می کنند.

سر مارهای شمالی دو یا سه سالگی به بلوغ جنسی می رسند. هر ماده در سن تخم ریزی می تواند تا 15000 تخمک را به طور هم زمان آزاد کند. سر مارها می توانند هر سال پنج بار جفت گیری کنند. این بدان معنی است که فقط در طی دو سال ، یک ماده می تواند تا 150،000 تخم مرغ آزاد کند.

سر مارها نمونه بارز این است که چگونه گونه های مهاجم می توانند تعادل ظریف اکوسیستم های محلی را بر هم بزنند.