به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، اکثر دامپزشکان و روانشناسان حیوانات موافقند که حیوانات واقعاً می توانند از اختلالات روانی مختلف رنج ببرند، البته نه به روش های کاملاً مشابه انسان. به عنوان مثال، بیماری روانی در انسان اغلب نتیجه مواد شیمیایی در مغز است. حیوانات اغلب زمانی که با آنها بدرفتاری می شود یا زمانی که نمی توانند آنچه را که به دنبال آن هستند یا نیاز دارند به دست آورند، ویژگی های بیماری روانی را نشان می دهند. شاید به همین دلیل است که به نظر می رسد حیواناتی که در اسارت زندگی می کنند رفتارهای اجباری بیشتری نسبت به حیوانات وحشی از خود نشان می دهند.

همین دامپزشکان و روانشناسان حیوانات نیز موافقند که اگر حیوانات را به درستی درمان کنیم، از اختلالات روانی رنج نخواهند برد. اما در کنار آنچه واضح است، آیا ما واقعاً روش صحیح رفتار با حیوانات خود را می شناسیم؟ اگر این کار را می‌کردیم، آیا اضطراب در گربه‌ها و سگ‌های ما تا این حد رایج بود؟ در زیر، ما 15 نکته جالب را که باید در مورد اختلالات روانی در حیوانات بدانید، فهرست کرده ایم.

شناخته شده است که سگ های نظامی از PTSD رنج می برند.

همانطور که سربازان انسانی می توانند اختلال استرس پس از سانحه را تجربه کنند، سربازان سگ نیز می توانند دچار اختلال استرس پس از سانحه شوند. سگ‌های نظامی بی‌شماری از درگیری‌های خاورمیانه بازگشته‌اند و همان رفتارهای دلخراشی را از خود نشان می‌دهند که اغلب انسان‌هایی که در نبرد را آزار دیدند. اگرچه اغلب اوقات، سگ‌های مبتلا به PTSD بلافاصله پس از بازگشت به ایالات متحده کشته می‌شوند، دامپزشکان بیشتری شروع به توسعه روش‌های آموزشی مؤثر برای کمک به سگ‌ها در بهبود عاطفی خود می‌کنند.

پرندگان اشکال خاص خود را از افسردگی و اضطراب دارند.

استرس، هیجان بیش از حد و بی حوصلگی می تواند باعث شود پرندگان اسیر علائم افسردگی و اضطراب را نشان دهند. نشانه‌های افسردگی پرندگان عبارتند از پر کردن بیش از حد و کندن پر، شبیه به حالت انسانی تریکوتیلومانیا، یا کندن اجباری مو.

سگ ها ممکن است اوتیسم داشته باشند.

آیا ممکن است سگ ها اوتیستیک باشند؟ به گفته تعداد فزاینده ای از دامپزشکان، بله! مطالعه‌ای که در سال 2015 توسط کالج آمریکایی رفتارشناسان دامپزشکی انجام شد، پیوندهای جالبی را بین رفتارهای مشابه اوتیسم، مانند تعقیب دم وسواسی، و اطلاعات ژنتیکی مختلف یافت. از 132 بول تریر مورد مطالعه (55 تریر تعقیب دم و 77 تریر غیر تعقیب دم)، محققان دریافتند که تعقیب دم در سگ های نر شایع ترین است. این اغلب در حالت خلسه مانند انجام می شود و می تواند نوعی پرخاشگری اپیزودیک در نظر گرفته شود. محققان همچنین دریافتند که این رفتار مکرر در سگ های مبتلا به "سندرم X شکننده" رخ داده است. اگرچه تحقیقات تکمیلی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اوتیسم در سگ ها مورد نیاز است، تخمین زده می شود که بین 15 تا 60 درصد از افراد مبتلا به سندرم X شکننده در جایی در طیف اوتیسم قرار می گیرند.

موش ها پرخور هستند.

یک مطالعه اخیر ارتباط بین موش ها و پرخوری را نشان داد. زمانی که به موش‌ها در فواصل زمانی غذا داده می‌شد، آنها با پرخوری تا آنجا که می‌توانستند پاسخ دادند. از طرف دیگر، موش هایی که به آنها دسترسی تمام وقت به غذا داده شد، مسئولانه تری خوردند. جای تعجب نیست که موش هایی که رفتارهای پرخوری از خود نشان دادند، انواع دیگری از رفتارهای سوء مصرف مواد را نیز در بخش های بعدی مطالعه داشتند.

اورانگوتان ها می توانند از اعتیاد رنج ببرند.

پستاندارانی مانند اورانگوتان ها از نظر بیولوژیکی بسیار شبیه به انسان هستند که اغلب از همان بیماری هایی که ما رنج می بریم رنج می برند. اینها شامل اختلالات روانی مانند اعتیاد است. در یک نمونه، توری، اورانگوتان در باغ وحش، یک بسته سیگار به دست آورد. پس از تقلید از اعمال نگهبانان خود، توری به سیگار کشیدن معتاد شد و مجبور شد تحت توانبخشی قرار گیرد.

گربه های خانگی رفتارهای OCD زیادی از خود نشان می دهند

شوخی در مورد گربه های خانگی مبتلا به OCD رایج است. همچنین بسیار دقیق است. نظافت بیش از حد، قدم زدن و میو کردن، همه رفتارهایی هستند که نشان می دهند گربه بی حوصله، مضطرب یا حتی درد دارد. محققان بر این باورند که این رفتارها باعث می شود تا مواد شیمیایی تسکین دهنده در مغز آزاد شوند و در نتیجه به طور موقت اضطراب گربه کاهش یابد. گربه ای که به اندازه کافی توجه نمی شود، یا با فعالیت تحریک نمی شود، می تواند این رفتار ناسالم را بیشتر نشان دهد.

شامپانزه های اسیر ممکن است دچار اضطراب شوند.

رفتارهای عجیب و اجباری در میمون های آزمایشگاهی آنقدر رایج است که عملاً بدیهی تلقی می شوند. میمون ها و نخستی های باغ وحش نیز تعدادی رفتار اجباری از خود نشان می دهند. تحقیقات اخیر ارتباط قوی بین اضطراب زندگی در اسارت با اختلالات روانی در شامپانزه ها را نشان داده است. رفتارهای رایج عبارتند از ضربه زدن به بدن خود، قدم زدن مداوم، تکان دادن به جلو و عقب و نوشیدن ادرار.

اسب های بی حوصله می توانند به راحتی برای خودشان خطرناک شوند.

اسب‌ها حیوانات گله‌ای فعال هستند. کسانی که زمان زیادی را به تنهایی در غرفه ها یا پادوک های کوچک می گذرانند، اغلب رفتارهای عجیب و غریب ناشی از کسالت و اضطراب از خود نشان می دهند. این رفتارها عبارتند از: "کروب زدن" یا جویدن چوب، قدم زدن، لگد زدن به دیوارهای غرفه و گاز گرفتن. برای کمک به اجتناب از این عادات بد و خطرناک، مهم است که اسب ها به اندازه کافی ورزش کنند، آنها باید زمان صرف شده با اسب های دیگر را داشته باشند. حتی محصولات تحریک کننده مانند توپ برای بازی کردن می تواند کمک کند. به اسب‌های مسابقه‌ای که اغلب 23 ساعت در روز را در غرفه می‌گذرانند، اغلب بز یا گوسفند داده می‌شوند تا با آنها همراهی کنند.

بی اشتهایی خوک را سندرم Thin Sow می نامند.

خوک ها ممکن است تحت تأثیر محیط یا محیط اجتماعی خود چنان تحت فشار قرار گیرند که گاهی اوقات شناخته شده است که خود را از گرسنگی می کشند. این رفتار عجیب در واقع آنقدر رایج است که حتی نامی هم دارد: سندروم Thin Sow. مشابه بی اشتهایی در انسان، سندروم Thin Sow خوک ها را با رژیم غذایی نامناسب و مقدار زیادی غذا درگیر می کند و اغلب همراه با بیش فعالی مشاهده می شود.

هر همستری یک احتکار کننده است.

همه ما آن تصاویر شایان ستایش همسترهایی با دهان پر را دیده ایم. همانطور که این رفتار زیبا است، در واقع از غرایز اجداد وحشی حیوان خانگی نشات می گیرد. این اجداد برای کمک به زنده ماندن در دوره های خواب زمستانی، ذخایر غذا را جمع آوری می کردند. بنابراین، یک همستر حیوان خانگی نیز غذای اضافی را در دهان و گوشه قفس خود ذخیره می کند.

حیوانات نگران خواب خود را از دست خواهند داد.

این یکی باید برای هر کسی که تا به حال با سگی که از صداهای بلند مانند آتش بازی یا طوفان می ترسیده است، واضح باشد. حیواناتی که در محیط‌های مختلف، از جمله طبیعت وحشی زندگی می‌کنند، به دلیل اضطراب، پریشانی، درد یا سایر انواع ناراحتی خواب خود را از دست داده‌اند. این حیوانات برای مقابله با بی خوابی خود اغلب قدم می زنند، گریه می کنند یا ناله می کنند یا حتی در مکان های تنگ پنهان می شوند.

فیل ها برای لذت بردن از ارتفاعات گاه به گاه شناخته شده اند.

فیل ها در طبیعت به دنبال نوع خاصی از توت ها با ویژگی های توهم زا هستند. این اغلب آنها را مجبور به سفر می کند و فیل های مسن تر مشاهده شده اند که به نوجوانان نحوه شکار و خوردن این توت ها را برای خود آموزش می دهند.

دلیلی وجود دارد که چرا فقط اورکاهای اسیر انسان ها را می کشند.

بر اساس تحقیقات انجام شده توسط دکتر هوپ فردوسیان، حیوانات اسیر مانند اورکا و فیل ها معمولاً در نتیجه روش های تمرینی خشن به منظور "شکستن" عادت های طبیعی آنها از PTSD رنج می برند. پس از آنچه اغلب به روش‌های آموزشی غیرانسانی تبدیل می‌شود، این حیوانات در مناطق بسیار محدودتری نسبت به آنچه که به آن عادت کرده‌اند زندگی می‌کنند. آنها نسبت به طبیعت همراهان بسیار کمتری دارند و قادر به انجام هیچ یک از کارهای همسالان وحشی خود نیستند. این محدودیت های شدید برای حیوانات استرس زا هستند. این استرس و افسردگی اغلب خود را به صورت پرخاشگری و سایر عادات بد نشان می دهد.

برخی از حیوانات می توانند خودکشی کنند.

فیل ها، دلفین ها و موش ها همگی به خودکشی معروف هستند. به عنوان مثال، فیل ها اغلب با استفاده از روش های بسیار خشن تربیت می شوند. گزارش‌های متعددی از فیل‌هایی که به‌شدت رام شده بودند، روی خرطوم‌های خود قدم گذاشته و از حرکت خودداری می‌کردند تا خود را خفه کنند. تا آنجا که ما می دانیم، خودکشی حیوانات سالم فقط در بین افرادی که در اسارت هستند اتفاق می افتد، اما واقعیت این عمل بسیار گسترده است. این ایده که یک حیوان می تواند آگاهانه به زندگی خود در شرایط غیرقابل تحمل خاتمه دهد تا حد زیادی نشان می دهد که این حیوانات هوش آن را دارند که هم موقعیت را تجزیه و تحلیل کنند و هم حسی از آینده را شکل دهند.

بیماری روانی در حیوانات نباید دائمی باشد.

تصادفی نیست که برخی از مواردی که در بالا توضیح داده شد شامل انسان می شود. در بسیاری از نقاط جهان، از جمله ایالات متحده، حیوانات به عنوان دارایی رفتار می شوند. قوانین کمی وجود دارد که آنها را از سوء استفاده محافظت می کند. اما برای حیواناتی که بیماری روانی نشان می‌دهند، چه یک فیل با رفتار بی‌رحمانه در اسارت یا یک عضو خانواده سگ‌های دوست‌داشتنی اما بی‌حوصله نزاع ذهنی لازم نیست دائمی باشد. سگ های مبارز سابق فقط یک نمونه هستند. به عنوان مثال، زمانی که 51 پیتبول که مجبور به مبارزه شده بودند از دارایی مایکل ویک نجات یافتند، بسیاری از مردم آنها را تهدیدی برای امنیت عمومی می دانستند. آنها خواستار مرگ فوری آنها شدند. درست پس از نجات، دو سگ به دلیل جراحات جان خود را از دست دادند، اما تنها یک سگ پس از آن که "از نظر روحی و جسمی آسیب دیدگی زیادی" برای نجات یافت شد، کشته شد. 48 نفر باقی مانده اولین نفر از ده ها نفر بودند که توانبخشی شدند و شانس جدیدی برای یک زندگی شاد به آنها داده شد. سگ ها از شانس دوم خود برای تبدیل شدن به اعضای محبوب خانواده های مختلف، سگ های حمایت عاطفی و سفیران نژاد سگ استفاده کردند. حتی یکی از آنها تبدیل به یک سگ درمانی برای کودکان شد و در سال 2014 به عنوان سگ سال ASPCA انتخاب شد.