آسپرژیلوس قارچی است که در محیط بسیار رایج است و روی مواد غذایی قدیمی، مواد آلی و خاک رشد می کند. بیش از 180 گونه قارچ آسپرژیلوس در محیط وجود دارد.

به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، قارچ آسپرژیلوس بندرت باعث بیماری می شود مگر اینکه سگ یا گربه دارای سیستم ایمنی ضعیف، در معرض مقدار بسیار زیادی از قارچ قرار بگیرد. در بیشتر موارد عفونت قارچی در ناحیه بینی و سینوس محدود می شود, اما در موارد شدید می تواند به سایر قسمت های بدن نیز سرایت کند.

 

چگونه حیوان خانگی من می تواند به آسپرژیلوس آلوده شود؟

قارچ آسپرژیلوس اسپورها را به محیط منتقل می کند که توسط جریان های هوا پخش می شوند. هنگامی که اسپورها استنشاق می شوند، به طور بالقوه می توانند در داخل سینوس ها رشد کنند یا به مناطق دیگر بدن منتقل شوند.

 

علائم عفونت آسپرژیلوس در سگ ها و گربه ها :

در سگ ها، این عفونت قارچی به طور معمول بینی و سینوس ها را درگیر می کند. علائم بالینی شامل موارد زیر است:

 

1- ترشحات بینی، اغلب فقط از یک سوراخ بینی

2- خونریزی متناوب بینی

3- تخریب بافت بینی ( زخم، از بین رفتن بافت )

4- عطسه کردن

5- درد در ناحیه بینی

 

در گربه ها، این عفونت قارچی تمایل به سینوس ها و ناحیه اطراف چشم دارد. علائم بالینی شامل موارد زیر است:

 

1- ترشحات بینی، اغلب از یک سوراخ بینی

2- چشم بزرگ می شود

3- قرمزی بافت اطراف چشم

4- جرم یا زخم دهان در بالای دهان

5- غدد لنفاوی بزرگ شده در زیر فک

6- علائم عصبی از جمله تشنج، نیستاگموس، کوری، گردش سر

 

در شکل شدیدتر اما بسیار نادر از آسپرژیلوس منتشر شده، عفونت قارچی می تواند به مناطق دیگر بدن از جمله استخوان ها، ماهیچه ها، پروستات، کلیه ها، کبد، طحال گسترش یابد. از آنجا که بسیاری از قسمت های بدن می توانند آلوده شوند، علائم در سگ ها می تواند به طور گسترده ای از بی حالی، استفراغ، لنگش پیشرونده، تغییرات چشمی، مشکلات عصبی و غیره متفاوت باشد.

در گربه های مبتلا به آسپرژیلوس منتشر شده، علائم ممکن است شامل بی اشتهایی، سرفه، تنفس غیر طبیعی، درد شکم، اسهال و نقص عصبی باشد.

 

حیوان خانگی من به آسپرژیلوس مبتلا شده است. چگونه می توان آنها را درمان کرد؟

درمان اغلب شامل داروهای موضعی و خوراکی است. داروهای ضد قارچ خوراکی اغلب باید ماه ها مصرف شود.

گزینه های درمانی موضعی شامل قرار دادن لوله هایی به کمک جراحی در سینوس ها و بینی است تا بتوان داروها را مستقیماً در محل عفونت وارد کرد.

برای گربه ها، داروهای ضد قارچ خوراکی یا تزریقی اغلب مورد نیاز است، و یک ضد قارچ موضعی بینی نیز ممکن است توصیه شود. درمان ممکن است برای 6 ماه یا بیشتر مورد نیاز باشد.