اسهال یک مشکل بهداشتی رایج در گربه ها است. شدت اسهال بسته به علت آن می تواند از مدفوع نرم تا اسهال آبکی یا خونی کامل متغیر باشد. در گربه ها، یکی از شایع ترین علل اسهال، انگل های روده ای هستند.
به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، در برخی مناطق جغرافیایی شیوع عفونت انگلی به 45 درصد می رسد. این بدان معناست که تقریباً نیمی از گربه‌ها در مناطق خاصی به حداقل یک گونه انگل روده ای آلوده هستند. با تعداد زیاد و روبه افزایش گربه های ولگرد در بیشتر مکان ها، کنترل انتقال انگل می تواند چالش برانگیز باشد.
انگل های کرمی در گربه ها :
کرم های گرد :
کرم های گرد یا آسکاریدها رایج ترین نوع انگل های کرمی هستند که در گربه ها یافت می شوند. تقریباً 25 تا 75 درصد گربه ها به عفونت کرم گرد مبتلا می شوند و موارد بیشتری در بچه گربه ها نسبت به گربه های بالغ گزارش شده است. این کرم ها دارای بدن گرد و انتهای مخروطی هستند، کرم رنگ هستند و می توانند به طول 3-5 اینچ رشد کنند.
بر خلاف سایر کرم ها، آسکاریدها به دیواره روده متصل نیستند. آنها غذای خود را از غذایی که میزبانشان می خورد دریافت می کنند. عفونت کرم گرد معمولاً علائم شدیدی در گربه‌های بالغ ایجاد نمی‌کند، اما باعث علائم گوارشی مانند استفراغ و اسهال در بچه گربه‌ها می‌شود. در صورت عدم درمان، عفونت کرم گرد می تواند برای بچه گربه های جوان کشنده باشد.
کرم‌های گرد، مانند سایر انگل‌های روده‌ای، از طریق مدفوع-دهانی منتقل می‌شوند. کرم‌های گرد ماده بالغ تخم‌های بارور می‌گذارند که توسط گربه میزبان از طریق مدفوع دفع می‌شوند. عفونت زمانی اتفاق می افتد که گربه دیگری غذا یا آب آلوده به مدفوع یک گربه آلوده را بخورد.
جوندگان همچنین می توانند آلوده شوند و می توانند به عنوان میزبان واسط عمل کنند. تخم‌های کرم گرد در داخل بدن جونده بالغ می شوند و تبدیل به لارو می‌شوند. اگر جونده آلوده توسط گربه بلعیده شود، لاروها مهاجرت کرده و به کرم های گرد بالغ در داخل روده گربه تبدیل می شوند و در نتیجه عفونت کرم گرد ایجاد می شود.
کرم های قلابدار :
کرم‌های قلابدار کرم‌های روده‌ای هستند که خون می‌مکند. آنها به صورت کرم های باریکی به طول حدود نیم اینچ ظاهر می شوند که در انتهای قدامی بدنشان یک "قلاب" وجود دارد. آنها به دیواره روده گربه می چسبند و از خون آن تغذیه می کنند و باعث خونریزی و اسهال خونی در گربه های آلوده می شوند. آنها کمتر از کرم های گرد شایع هستند و شیوع در بین جمعیت گربه ها بسته به موقعیت جغرافیایی بسیار متفاوت است.
کرم‌های قلابدار از طریق مدفوع دهانی نیز منتقل می‌شوند. انتقال زمانی اتفاق می افتد که گربه غذا و آب آلوده به مدفوع گربه آلوده را بخورد. انتقال همچنین می تواند زمانی اتفاق بیفتد که لاروها به پوست سایر گربه ها نفوذ کنند. قبل از مهاجرت انگل به روده گربه ، ابتدا به ریه ها مهاجرت می کنند، جایی که تبدیل به لارو بالغ می شود.
کرم های نواری :
کرم‌های نواری کرم‌هایی به شکل مسطح هستند که دارای سر کوچکی هستند که به بدنه‌ای تقسیم‌شده متصل است. هر بخش که پروگلوتید نامیده می شود، به شکل دانه های کنجد یا دانه های برنج است. آنها حاوی تعداد زیادی تخم کرم نواری هستند و پس از بلوغ از بقیه بدن جدا می شوند. در میان همه کرم‌های روده‌ای که گربه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، کرم‌های نواری تنها انگل کرمی هستند که برای تکمیل چرخه زندگی خود به میزبان میانی نیاز دارند.
پروگلوتیدها از طریق مدفوع گربه دفع می شوند و توسط کک ها یا جوندگان موجود در محیط خورده می شوند. گربه ها با خوردن کک یا جوندگان آلوده به کرم نواری آلوده می شوند. از آنجایی که کرم های نواری برای عفونی شدن به کک نیاز دارند، کنترل خوب کک برای جلوگیری از عفونت کرم نواری در گربه ها ضروری است.
انگل های تک یاخته ای
کوکسیدیا
کوکسیدیوز در گربه ها توسط یک ارگانیسم تک سلولی به نام Isospora sp ایجاد می شود. بیشتر گربه های بالغ می توانند کوکسیدی را در سیستم خود تحمل کنند و عفونت اغلب خود محدود کننده است. اما بچه گربه‌های آلوده اغلب با اسهال شدید و استفراغ مداوم ظاهر می‌شوند که در صورت عدم رسیدگی مناسب، در نهایت می‌تواند کشنده باشد.
کیست های ایزوسپورا (مرحله عفونی) از طریق مدفوع گربه دفع می شوند و در خاک یا زمین بالغ می شوند. زمانی که گربه غذا یا آب آلوده به مدفوع گربه آلوده را بخورد، عفونت از طریق انتقال مدفوع-دهانی اتفاق می‌افتد.
ژیاردیا
Giardia sp. یک ارگانیسم تک سلولی بسیار متحرک است که گربه ها را آلوده می کند و باعث ایجاد بیماری به نام ژیاردیازیس می شود. عفونت ناشایع است، با شیوع حدود 5٪ در برخی مناطق، اما می تواند به راحتی در گربه گسترش یپیدا کند. بیشتر در گربه‌های کمتر از 1 سال شایع است و باعث بیماری می‌شود.
Isospora و Giardia کیست های عفونی تولید می کنند که از طریق مدفوع گربه آلوده دفع می شوند. کیست‌های آنها در برابر مواد تمیزکننده و ضدعفونی کننده خانگی بسیار مقاوم‌تر هستند و می‌توانند برای مدت نسبتاً طولانی در محیط باقی بمانند.
