این بیماری مشکلاتی را در مفصل هیپ سگها ایجاد می‌کند و می‌تواند به دلیل عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد شود. علائم این بیماری ممکن است شامل مشکلات در حرکت، کمردرد و ناراحتی سگها باشند. درمان این بیماری معمولاً با داروها ،تغییرات در رژیم غذایی و در موارد شدیدتر جراحی، صورت می پذیرد.
دیسپلازی هیپ در سگها اغلب به عوامل ژنتیکی و محیطی برمی‌گردد. عواملی که می‌توانند به ایجاد این مشکل در سگها منجر شوند عبارتند از:
1. ژنتیک: وجود تاریخچه رخداد این بیماری در نژادهای خاص سگها می‌تواند نقش مهمی در ایجاد این بیماری ایفا کند. اگر والدین سگ دارای دیسپلازی هیپ باشند، احتمال انتقال این مشکل به فرزندان بالاتر می‌رود. توجه داشته باشید که دیسپلازی هیپ به عنوان یک بیماری ژنتیکی در نظر گرفته میشود. اگر یک سگ دچار دیسپلازی هیپ باشد، احتمال وجود ژن‌های مسئول برای این بیماری در ژنوم او را وجود دارد و این ژن‌ها به نسل بعدی منتقل می‌شوند.
از سوی دیگر اگر یک سگ دارای ژن‌های مسئول برای دیسپلازی هیپ باشد، او می‌تواند این ژن‌ها را به نسل‌های بعدی انتقال دهد. اگر دو سگ دارای ژن‌های دیسپلازی هیپ باشند، احتمال انتقال آن به نسل‌های بعدی چند برابر میشود. همچنین، برخی از نژادها به علت تاریخچه ژنتیکی خاص خود، احتمال دیسپلازی هیپ بیشتری دارند. برای مثال، نژادهای بزرگتر معمولاً احتمال دیسپلازی هیپ بیشتری دارند.
برای کاهش انتقال دیسپلازی هیپ به نسل بعدی، برنامه‌ریزی ژنتیکی و انتخاب والدینی با مفاصل سالم و مناسب انجام میشود. این کار سبب کاهش احتمال انتقال ژن‌های مسئول این بیماری به نسل‌های بعدی میشود. همچنین، آزمون‌های دیسپلازی هیپ در سگها به منظور تشخیص زودرس این مشکل و جلوگیری از انتقال آن به نسل‌های بعدی انجام میشود.
2. تغذیه نادرست: تغذیه نادرست و نبود مواد مغذی مورد نیاز برای توسعه صحیح مفصل هیپ می‌تواند به افزایش احتمال دیس‌لازی هیپ در سگها منجر شود. ارتباط میان تغذیه و دیسپلازی هیپ در سگها پیچیده است و شامل چند عامل مختلف میشود. تغذیه مناسب می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری یا کاهش احتمال دیسپلازی هیپ داشته باشد.
الف.رشد مناسب: تغذیه مناسب در دوران رشد سگ مهم است. وجود مواد مغذی کافی، از جمله کلسیم و فسفر، برای توسعه مفصل هیپ و ساختار استخوانی ضروری است. از طرف دیگر، افزایش زیاد وزن در دوران رشد ممکن است به افزایش فشار بر مفصل هیپ منتج گردد.
ب.اجتناب از پرخوری: به طور حتم پرخوری و متعاقب آن، اضافه وزن به تضعیف مفصل هیپ و افزایش احتمال دیسپلازی هیپ منجر شود.
پ.تعادل مناسب: رژیم غذایی باید متنوع بوده و شامل تمامی گروه‌های مواد مغذی به میزان مناسب باشد.
ت.تغذیه متناسب با نژاد: برخی از نژادها به علت تفاوت‌های ژنتیکی، تغذیه متفاوتی نیاز دارند. برای مثال، سگهای بزرگتر نیاز به مقادیر بیشتر کلسیم و پروتئین دارند.
تغذیه مناسب می‌تواند به تقویت سلامت مفصل هیپ و پیشگیری از دیسپلازی هیپ کمک کند. از آنجا که این مسئله بسیار پیچیده است و بستگی به نژاد، سن، و وضعیت سلامت سگ دارد، بهترین راه حل‌ها را میتوانید با دامپزشکان متخصص تغذیه ما از طریق تماس با شماره ۲۸۴۲۶۷۱۹-۰۲۱ بررسی کنید.
3. وزن بالا: وزن اضافی ممکن است مفصل هیپ را به شدت دچار تغییر کند و باعث ایجاد دیسپلازی شود.
وزن بالا از جمله عوامل مهمی است که می‌تواند به افزایش احتمال دیسپلازی هیپ در سگها منجر شود. توجه داشته باشید که افزایش وزن می‌تواند بار زیادی به این مفصل وارد کند.
الف.فشار اضافی بر مفصل: وزن اضافی سگ می‌تواند به افزایش فشار بر مفصل هیپ منجر شود. این فشار اضافی می‌تواند باعث تضعیف ساختار مفصل شود و احتمال دیسپلازی هیپ را افزایش دهد.
ب.پیشگیری از اضافه وزن: حفظ وزن مناسب در سگها بسیار مهم است. تغذیه مناسب و فعالیت کافی در این موجودات می‌تواند به پیشگیری از اضافه وزن در آنها کمک کنند.
4. فعالیت‌های غیرمناسب: فعالیت‌های سنگین یا تکراری در سگها، به ویژه در دوران رشد، می‌تواند به تضعیف مفصل هیپ منجر شود.
5. عوامل محیطی: عواملی مانند شرایط محیطی ناپایدار ممکن است تأثیر منفی بر رشد و توسعه مفصل هیپ داشته باشند.
در نهایت اگر سگ شما علائم دیسپلازی هیپ دارد یا شما نگران این موضوع هستید، مشورت با دامپزشکان ما بهترین گزینه خواهد بود. به همین منظور میتوانید با شماره ۲۸۴۲۶۷۱۹-۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
