مشخصات گونه ماهی مینو

به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، برای بیش از نیم قرن، مینای کوهی ابر سفید تنها گونه در جنس تازه تعریف شده بود. با این حال، در سال 2001، دو گونه دیگر در ویتنام یافت شد. Tanichthys micagemmae و Tanichthys thacbaensis . از این دو، تنها Tanichthys micagemmae (ابر سفید ویتنامی) در تجارت آکواریوم موجود است.

مشخصات ماهی مینو 

خانواده  Cyprinidae

اصل و نسب      کوه های ابر سفید چین

اجتماعی صلح طلب و اجتماعی

رژیم غذایی        همه چیزخوار

آسان برای پرورش

مراقبت  آسان؛ ماهی خوب برای مبتدیان

درجه حرارت

زادگاه جغرافیایی این ماهی در چین و ویتنام دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است که بر روی زیستگاه آن تأثیر منفی گذاشته است. این تأثیر مخربی بر روی زیستگاه داشته است و به تدریج این گونه ناپدید شده است. از سال 1980، این گونه بیش از 20 سال در طبیعت دیده نشده بود، که منجر به این باور شد که منقرض شده است.

خوشبختانه تعداد کمی از جمعیت های بومی در مکان های جدا شده در استان ساحلی گوانگدونگ و جزیره هاینان در چین و همچنین در استان Quảng Ninh در ویتنام کشف شده اند. این گونه هنوز در طبیعت بسیار نادر است و در چین به عنوان یک گونه در معرض خطر انقراض محسوب می شود. تلاش‌هایی برای معرفی مجدد جمعیت‌های پرورش‌یافته در اسارت در طبیعت در جریان است، اما در حال حاضر، میناهای کوهی ابری تماماً سفید که در تجارت آکواریوم فروخته می‌شوند، در اسارت پرورش داده می‌شوند.

رنگ ها و نشانه ها

طول مینو سفید بالغ به 1/2 اینچ (4 سانتی متر) می رسد و نرها لاغرتر و رنگارنگ تر از ماده ها هستند. آنها ماهی های بالا یا میانی هستند و به ندرت در قسمت پایین آکواریوم دیده می شوند.

دهان مینای کوهی ابر سفید به سمت بالا متمایل است و فک پایین کمی بیرون زده است. باله پشتی در کنار خط میانی بدن و در راستای باله مقعدی قرار گرفته است. بدن به رنگ قهوه ای برنزی درخشان است، با یک خط فلورسنت از چشم تا دم، جایی که به یک نقطه تیره که با قرمز درخشان احاطه شده است، ختم می شود. شکم سفیدتر از بدن است و باله های مقعدی و پشتی هر دو با رنگ قرمز پوشیده شده و لبه های آن سفید است. چندین تنوع رنگی وجود دارد، از جمله یک نوع طلایی و همچنین یک نوع باله بلند که به نام شهاب سنگ مینو نامیده می شود.

مخزن ها

مینوهای کوهی ابر سفید هنگامی که به صورت مجزا نگهداری می شوند، تمایل دارند رنگ خود را از دست بدهند و بیشتر اوقات پنهان می شوند. آنها صلح آمیز هستند و به خوبی با سایر ماهی های صلح آمیز کوچک زندگی می کنند. 

اغلب آنها به عنوان همراه برای ماهی قرمز فروخته می شوند، زیرا هر دو گونه دمای آب سردتر را ترجیح می دهند. با این حال، ماهی قرمز می تواند ماهی هایی به اندازه میناهای ابری سفید کوهی بخورد. بنابراین، ترکیب این دو گونه در یک آکواریوم ایده خوبی نیست.

زیستگاه و مراقبت از Minnow

هنگامی که این گونه ماهی در محدوده دمایی مناسب نگهداری می شود، بسیار مقاوم است و برای افراد مبتدی مناسب است. مینو به خوبی با گرما مقابله نمی کند. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه نگهداری میناهای کوهی ابر سفید در آبی که دائماً بالاتر از 72 فارنهایت (22 درجه سانتیگراد) است، طول عمر آنها را کوتاه می کند.

بستر مخزن مینای ابر سفید کوهی باید ریزتر و رنگ تیره‌تری داشته باشد و دارای پوشش گیاهی فراوان و همچنین برخی سنگ‌ها و چوب‌های رانده باشد. یک منطقه باز برای شنا رها کنید و نور ملایمی را برای نشان دادن رنگ های این ماهی ارائه دهید. سختی آب و pH حیاتی نیست، اما عاقلانه است که از افراط و تفریط اجتناب کنید. از مصرف تمام داروهای حاوی مس خودداری کنید، زیرا میناهای ابر سفید کوهی به مس بسیار حساس هستند.

میناهای کوهی ابر سفید گاهی اوقات به عنوان ماهی برکه برای کمک به کنترل تولید مثل پشه ها نگهداری می شوند. به خاطر داشته باشید که آنها را نمی توان با ماهی های حوض بزرگ نگهداری کرد، زیرا آنها را می خورند. با این حال، آنها همراهان خوبی برای قورباغه ها هستند.

رژیم غذایی و تغذیه مینو کوه ابر سفید

میناهای کوهی ابر سفید همه نوع غذا از جمله غذای زنده، منجمد و پرک را می خورند . در زیستگاه بومی خود، آنها حشرات خوار هستند. آنها به ویژه از لارو پشه، دافنی و میگو لذت می برند. تا حد امکان به انواع غذاهای خشک و منجمد، از جمله غذاهای زنده تغذیه کنید.

تفاوت های جنسیتی

تفاوت های جنسی اندک است و تعیین دقیق جنسیت می تواند دشوار باشد. نرها لاغرتر و باریک تر از ماده ها هستند. ماده هایی که آماده تخم ریزی هستند شکم پرتری دارند.

مینوی سفید بین شش ماهگی تا یک سالگی به بلوغ جنسی می رسند. وقتی نرها به اندازه کافی برای تخم ریزی بالغ می شوند، باله های خود را باز می کنند و زنده ترین رنگ های خود را به نمایش می گذارند، به امید جذب ماده.

پرورش مینو کوهی ابر سفید

میناهای کوهی ابر سفید به راحتی پرورش می یابند و برای کسانی که برای اولین بار پرورش می دهند انتخاب خوبی هستند. آنها تخم پراکنده هستند که در تمام طول سال تولید مثل می کنند. جفت گیری هیچ مراقبت والدینی برای جوان فراهم نمی کند.

شما ممکن است دو رویکرد را برای پرورش آنها در نظر بگیرید. یکی این است که یک مدرسه بزرگ از ابرهای سفید (و فقط ابرهای سفید) را در مخزن اصلی خود نگه دارید و به آنها اجازه دهید در آنجا تولید مثل کنند. از آنجایی که این ماهی‌ها به اندازه ماهی‌های دیگر در خوردن تخم‌مرغ و بچه ماهی‌هایشان تهاجمی نیستند، برخی از بچه‌ها زنده می‌مانند.

گزینه دیگر این است که یک مخزن پرورش کوچک به اندازه 5 تا 10 گالن راه اندازی کنید و چند تا از رنگارنگ ترین نرها و دو برابر تعداد ماده را به آن اضافه کنید. مخزن باید مجهز به یک تکه‌ای برای تخم‌ریزی و/یا توده‌هایی از گیاهان باشد که ماهی‌ها می‌توانند تخم‌ها را در آن قرار دهند. برای تخم ریزی، آب باید نرم، با pH در محدوده 6.5 تا 7.5 و دمای آب 68 تا 72 درجه فارنهایت باشد. در صورت ایجاد یک مخزن پرورش جداگانه، هیچ بستری لازم نیست. فیلتراسیون ملایم مانند فیلتر اسفنجی توصیه می شود.

صرف نظر از روش مورد استفاده، ماهی باید قبل از تخم ریزی با غذاهای زنده آماده شود . غذاهای زنده برای تهویه مطبوع ایده آل هستند، به ویژه میگوهای آب نمک، دافنیا و لارو پشه. اگر غذای زنده در دسترس نباشد می توان از غذاهای منجمد با کیفیت بالا استفاده کرد .

هنگامی که تخم ریزی شروع می شود، تخم ها تا 24 ساعت روی گیاهان پراکنده می شوند. تخم ها در عرض 36 تا 48 ساعت از تخم خارج می شوند. هنگامی که تخم ها شروع به بیرون آمدن کردند والدین را خارج کنید. سرخ کردنی باید در ابتدا با میکروغذاهای بسیار خوب یا مایعات تغذیه شود و به دنبال آن میگوهای آب نمک تازه تفریخ شده مصرف شود. جوان به سرعت رشد می کند و مراقبت از آنها آسان است.