نژاد تریر سیاه روسیه

به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، نژاد تریر سیاه روسیه، سگ های نگهبان بسیار باهوش و با اعتماد به نفسی هستند. آنها در اطراف غریبه ها، از جمله سگ هایی که آنها را نمی شناسند، کمی گوشه گیر می شوند. آنها استخوان‌های بزرگ و ماهیچه‌های عضلانی دارند.

خصوصیات نژاد تریر سیاه روسیه:

به خوبی با آپارتمان نشینی سازگار است

برای صاحبان تازه کار خوب است

تنها بودن را تحمل می کند

هوای سرد را تحمل می کند

آب و هوای گرم را تحمل می کند

ارتفاع: 26 تا 28 اینچ در شانه

وزن: 80 تا 140 پوند

طول عمر: 10 تا 11 سال

اطلاعات بیشتر درباره نژاد تریر سیاه روسیه

نژاد تریر سیاه روسیه، توجه و محبت انسان را می‌طلبند و با آن رشد می‌کنند، و پشت در منتظر می‌مانند تا اجازه ورودشان را بدهید، و بازی بدون شما برایشان لذتی ندارد.

آنها خیلی باهوش هستند. اگر احساس می کنید که نمی توانید با سگی که از شما باهوش تر است زندگی کنید، ممکن است تریر روسی سیاه انتخاب خوبی نباشد. به یاد داشته باشید که این نژاد در طول تاریخ برای کار برای ارتش و پلیس استفاده می شده است (اگرچه این روزها اغلب آنها را برای محافظت از خانه و آتشگاه استفاده می شوند). این هوش به این معنی است که آنها به سرعت تمرین می کنند و یاد می گیرند. آنها همچنین در جستجو و نجات سرآمد خواهند بود.

آنها به راحتی در خانه آموزش می بینند، و نیازی به آموزش بند آموزشی ندارند، این کار را انجام می دهند. 

نکات برجسته

نژاد تریر سیاه روسیه به فعالیت نیاز دارد. فعال بودن آنها همراه شما می تواند رقابت در چابکی، اطاعت، ورزش های مختلف سگ ها باشد.

تریرهای سیاه روسیه حداقل به 30 دقیقه ورزش در روز نیاز دارند. آنها باهوش و قدرتمند هستند و ورزش یک خروجی مورد نیاز را برای آنها فراهم می کند. یک روسی سیاه پوست می تواند در یک آپارتمان با ورزش کافی در فضای باز مدیریت شود. حیاط حصارکشی شده برای بلکی که در خانه زندگی می کند بهترین است.

تریر سیاه روسی طبیعتاً از افرادی که نمی‌شناسند دوری می‌کنند، مگر اینکه مرتباً در معرض افراد مختلف زیادی قرار بگیرند. آنها می‌توانند بیش از حد از شما در اطراف غریبه‌ها محافظت کنند. این ممکن است منجر به گاز گرفتن از روی ترس و پرخاشگری شود. 

تریر سیاه روسی که میراث جنگ سرد است توسط دانشمندان ارتش شوروی که در تلاش برای سگ کار کامل بودند پرورش داده شد. روس سیاه که به طرز شگفت انگیزی با زمستان های ناخوشایند روسیه سازگار شده بود، برای گشت زنی در مرزها در کنار سربازان پرورش داده شد. دانشمندان در تلاش برای اختراع نژاد جدیدی نبودند. آنها فقط سگی می خواستند که برای نیازهای نظامی آنها مناسب باشد.

لانه ستاره سرخ، جایی که پرورش در آن انجام شد، زیر نظر ارتش سرخ تأسیس شد و منابع کامل دولت را برای کمک در اختیار داشت. به لطف انقلاب روسیه، جنگ جهانی دوم و سایر مشکلات اقتصادی، پرورش سگ های اصیل در بیشتر قرن بیستم در جایگاه دوم قرار گرفت و تیمی که شامل پرورش دهندگان و ژنتیک دانان بود، موجودی نژادی زیادی نداشت که بتواند با آن ها بتواند از آن استفاده کند.

تریرهای بلک روسی بین سال‌های 1989 تا 1990 به ایالات متحده آمدند. یکی از اولین لانه‌های آمریکایی که روس‌های سیاه را تولید کرد، در می‌سی‌سی‌پی بود، جایی که یک زوج روسی مهاجر یک لانه ساختند. (سیاه‌ها در آنجا حتی بدون هیچ امیدی به برف بازی می‌کنند.) AKC تریر بلک روسی را در سال 2001 در کلاس متفرقه پذیرفت. این نژاد در 1 ژوئیه 2004 بخشی از گروه کاری AKC شد.

با گذشت زمان، پرورش دهندگان برای از بین بردن نگرانی های سلامتی و نقص های فیزیکی که این نژاد با آن شروع شد، تلاش کردند و امروزه بلکی یک نژاد سالم است که هنوز به تازگی برای لشکر دوستداران سگ شناخته شده است.

اندازه

یک نژاد بزرگ قدرتمند و خوش اندام، وزن تریر بلک روسی می تواند بین 80 تا 140 پوند باشد (اگرچه 140 کمی بالاتر از حد متوسط ​​است). قد نرها می تواند 27 تا 30 اینچ باشد. ماده ها می توانند 26 تا 29 اینچ قد داشته باشند.

شخصیت

تریرهای سیاه روسیه آرام، با اعتماد به نفس و شجاع هستند. این سگ‌ها سیستم عصبی فوق‌العاده پایداری دارند و اعتماد به نفس و آرامش دارند. آنها که توسط ارتش پرورش یافته اند، نسبت به کسانی که نمی شناسند، اعتماد به نفس، وفادار و گوشه گیر هستند. Blackies که به منظور محافظت و محافظت طراحی شده اند، می توانند بدون ثبات احساسی معروف خود خطرناک شوند.

سلامتی

تریر سیاه روسی، به طور کلی سالم هستند. اما مانند همه نژادها، مستعد ابتلا به برخی شرایط سلامتی هستند. همه تریر سیاه روسی به یک یا همه این بیماری‌ها مبتلا نمی‌شوند.

در اینجا چند مورد وجود دارد که شما و دامپزشکتان باید مراقب آنها باشید:

آلرژی: آلرژی یک بیماری شایع در سگ ها است و تریر روسی سیاه نیز از این قاعده مستثنی نیست. آلرژی غذایی که با حذف برخی غذاها از رژیم غذایی سگ درمان می شود. 

دیسپلازی آرنج: مشابه دیسپلازی مفصل ران، این نیز یک بیماری دژنراتیو است. اعتقاد بر این است که ناشی از رشد و تکامل غیرطبیعی است که منجر به بدشکلی و ضعیف شدن مفصل می شود. شدت بیماری متفاوت است. سگ ممکن است به سادگی دچار آرتروز شود یا لنگ شود. درمان: شامل جراحی، مدیریت وزن، مدیریت پزشکی و داروهای ضد التهابی است.

آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): این یک خانواده از بیماری های چشمی است که شامل زوال تدریجی شبکیه می شود. در اوایل بیماری، سگ های مبتلا شب کور می شوند. در طول روز با پیشرفت بیماری بینایی خود را از دست می دهند. بسیاری از سگ های آسیب دیده به خوبی با دید محدود یا از دست رفته خود سازگار می شوند، تا زمانی که محیط اطرافشان ثابت بماند.

رنگ خز 

تریر سیاه روسی خزهای مشکی دارند، اما گاهی اوقات می‌توان موی خاکستری را حتی در توله‌سگ‌ها مشاهده کرد. آنها یک خز دوتایی دارند و روکش بیرونی درشت و زیری آن نرم و ضخیم است. طول آن از 1.5 تا 4 اینچ متغیر است. سیاه پوست ها خز ژولیده ای دارند، اگرچه برخی ممکن است وسوسه شوند که آن را سیمی یا مجعد بنامند. از شامپوی ساخته شده برای سگ ها استفاده کنید تا پوست و پوشش آنها خشک نشود. ریش بلکی آب را جذب می کند و سپس می تواند به طور گسترده در اطراف خانه اسپری کند، بنابراین ریش ممکن است در طول نظافت نیاز به توجه بیشتری داشته باشد. حداقل دو یا سه بار در هفته شسته شود.

دندان های بلکی خود را مسواک بزنید تا رسوب تارتار و باکتری هایی که درون آن کمین کرده اند از بین برود. اگر می خواهید از بیماری لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید، مسواک زدن روزانه حتی بهتر است.

اگر سگ شما به طور طبیعی ناخن ها را فرسوده نمی کند، ماهی یک یا دو بار کوتاه کنید تا از پارگی دردناک و سایر مشکلات جلوگیری کنید  گوش آنها باید هر هفته از نظر قرمزی یا بوی بد چک شود که می تواند نشان دهنده عفونت باشد. هنگامی که گوش های سگ خود را بررسی می کنید، آنها را با یک پنبه آغشته به گوش پاک کن ملایم و متعادل با pH پاک کنید تا از عفونت جلوگیری کنید. چیزی را وارد کانال گوش نکنید. فقط گوش بیرونی را تمیز کنید

شروع به عادت دادن بلکی خود به مسواک زدن و معاینه کنید وقتی توله سگ است. سگ ها روی پاهایشان حساس هستند و به داخل دهانشان نگاه کنید. 

به نظر می‌رسد که ماده‌ها نسبت به نرها تمایل بیشتری به بازی با کودکان دارند، اما هر دو جنس با کودکانی که با آنها بزرگ شده‌اند با ملایمت و احترام رفتار می‌کنند. با این حال، فراموش نکنید که Blackies همراهان بزرگ و فعالی هستند و کودکان بسیار کوچک ممکن است به طور تصادفی توسط یک سگ بازیگوش و پرانرژی به این اندازه ضربه بخورند یا مجروح شوند. در مورد کودکان بسیار کوچک احتیاط کنید.