به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، ارزیابی های صورت پذیرفته حاکی از آن دارد که تقریبا نیمی از خانواده های انگلستانی از نوعی حیوان خانگی نگهداری میکنند. اگرچه طی سالهای دور نگهداری از این حیوانات هزینه های گزافی را برای خانواده ها به همراه داشت اما با پیشرفت تکنولوژی تولید محصولات مرتبط با این موجودات، هزینه های نگهداری از آنها نیز به طرز چشمگیری کاهش یافته است.
بر اساس گزارشهای اقتصادی منتشر شده، حتی بحران مالی سال 2008 میلادی بریتانیا نیز موجب کاهش میزان نگهداری حیوانات در این کشور نشد. موضوعی که عدم تجملاتی بودن نگهداری این موجودات در جامعه فوق را به اثبات میرساند.
در واقع به نظر میرسد تا نگهداری از این حیوانات در جوامعی چون انگلستان به بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ خانواده ها مبدل شده است.
با این حال بسیاری از افراد به نگهداری از این حیوانات علاقه ایی نشان نمی دهند. اما دلیل این موضوع چیست؟ کارشناسان بر این باورند که "خصوصیات ژنتیکی" می تواند تفاوت فوق را توضیح دهد.
جان بردشاو، محقق دانشگاه بریستول معتقد است که توجه رسانه ها طی سالهای اخیر به مقوله تاثیر حضور این حیوانات در منازل بر سلامت افراد از واقعیات موجود به دور بوده و در واقع ، دلایل اصلی نگهداری از این حیوانات متفاوت است.
مطالعاتی که اخیرا توسط دانشمندان صورت پذیرفته است حاکی از آن دارد که برخی افراد به لحاظ ژنتیکی مستعد معاشرت با حیوانات هستند و برخی خیر. برخی محققین معتقدند که این ژن میتواند به دنبال همزیستی انسان با حیوانات طی هزاران سال گذشته به افراد منتقل شده باشد.
بررسی DNA حیوانات اهلی امروزی موید این موضوع میباشد که آنها مابین 5000 تا 15000 سال پیش و در اواخر دوران پارینه سنگی و همزمان با آغاز دامداری توسط بشر، از گونه های وحشی خود جدا شده اند و به همزیستی با انسان ها رسیده اند. در واقع این حیوانات به دور از راههای وحشی نیاکان خود تکامل یافته و به حیوانات قابل انعطافی مبدل شده اند که امروزه می شناسیم.
مطالعات اخیر محققین این موضوع را به اثبات رسانیده است که علاقه به حیوانات خانگی با نگرانی برای محیط زیست نیز همراه است. در واقع افراد را میتوان به دو دسته دوستار حیوانات و محیط زیست و سایرین طبقه بندی نمود.
در نهایت، در این مسیر برخی پژوهشگران معتقدند که نگهداری از حیوانات خانگی یکی از معدود راه های دسترسی جامعه شهرنشین امروزی به محیط زیست طبیعی است و ممکن است تا این علاقه به بازگشت دوباره انسان به زندگی در محیط زیست سالم نقشی اساسی ایفا کند.
