به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، عوامل متعددی می تواند در ایجاد مشکلات تنفسی در موش های خانگی نقش داشته باشد. نوع و وضعیت بستر، تمیزی محیطی که موش شما در آن زندگی می کند و بیماری ها و عفونت های مختلف همگی می توانند باعث ناراحتی تنفسی در موش خانگی شما شوند.
عفونت های باکتریایی مایکوپلاسما یک باکتری است که تقریباً همه موش های خانگی به طور معمول دارای آن هستند. هنگامی که سیستم ایمنی موش های خانگی تضعیف می شود، به دلیل استرس یا بیماری دیگری، این باکتری ها باعث ایجاد یک بیماری تنفسی فوقانی به نام مایکوپلاسموز در موش ها می شود که اگر درمان نشود، ممکن است به ذات الریه تبدیل شود. استرپتوکوک، بوردتلا (همان باکتری که سگ شما را سرفه می کند)، پاستورلا، و انواع دیگر باکتری ها نیز می توانند باعث مشکلات تنفسی شوند، اما آنقدرها هم جدی نیستند و مایکوپلاسموزیس را ایجاد می کنند.
برخی از عفونت های ویروسی وجود دارند که در موش های خانگی شایع تر هستند، از جمله کوریومننژیت لنفوسیتی (LCM) و ویروس سئول. LCM یک بیماری ویروسی نادر است. از طریق ادرار، مدفوع، بزاق یا سایر مواد قفس موش‌ها (و سایر جوندگان) منتقل می‌شود. ویروس سئول موش ها را بیمار نمی کند اما می تواند برای انسان بسیار خطرناک باشد. این یک نوع ویروس هانتا است و توسط موش های نروژی حمل می شود. اگر انسانی به ویروس سئول آلوده شود، ممکن است از بدون علامت تا بیماری جدی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد متغیر باشد.
مشکلات بستر: ملافه هایی که گرد و غبار، کثیف یا متشکل از براده های سرو هستند، مقصر اصلی بیماری های تنفسی هستند، وقتی بستر قفس مقصر است. از براده های سرو به عنوان بستر استفاده نکنید و مطمئن شوید که بستر تمیز و بدون گرد و غبار باقی می ماند.
سرد شدن: موش‌ها به دلیل نزدیکی بیش از حد به دریچه تهویه مطبوع، پنجره یا در می‌توانند سرما بخورند. هر گونه تغییر دمای ناگهانی می تواند مشکل ساز باشد و باعث مشکلات تنفسی در موش شود.
تومورها: موش‌ها اغلب به تومور مبتلا می‌شوند، به ویژه در طول زنجیره‌های پستانی خود. 1 موش هر دو جنس نر و ماده مستعد ابتلا به تومور پستان قرار دارند و این تومورها می توانند در بدن پخش شده، از جمله ریه، باعث مشکلات تنفسی. اشعه ایکس یا سی تی اسکن بهترین راه برای تشخیص وجود تومور در ریه موش است.
درمان مشکلات تنفسی در موش ها
اگر موش صحرایی شما با مشکلات تنفسی مواجه است، صرف نظر از اینکه ترشحات بینی یا چشمی وجود دارد یا خیر، از دامپزشک خارجی خود کمک بگیرید و درمان را در اسرع وقت شروع کنید. اگر موش‌های صحرایی شما با بیماری جدی‌تری نسبت به سرماخوردگی ساده تشخیص داده شوند، درمان بر اساس مشکل متفاوت خواهد بود.
مایکوپلاسموز: در حال حاضر هیچ درمانی برای مایکوپلاسموز وجود ندارد. درمان علائم بیماری تنها کاری است که می توانید انجام دهید تا موش خود را راحت نگه دارید و پیشرفت بیماری را کاهش دهید. آنتی بیوتیک ها و سایر داروها توسط دامپزشک شما بر اساس شدت بیماری تجویز می شود. دامپزشک شما ممکن است چیزی جدید را امتحان کند، یا شاید روزی واکسن یا درمانی پیدا شود. تا آن زمان، موش‌ها پس از تشخیص مایکوپلاسموز هنوز می‌توانند چندین سال زندگی کنند و کیفیت زندگی مناسبی را در حین مصرف داروهای مزمن حفظ کنند.
سایر عفونت های باکتریایی: درمان باید فوراً شروع شود، زیرا عفونت می تواند به سرعت به ذات الریه تبدیل شود. موش‌ها اغلب در اثر عفونت‌های استرپتوکوک می‌میرند، اما اگر قبل از ابتلا به ذات‌الریه موش‌های خانگی‌تان، آنتی‌بیوتیک‌ها را شروع کنید، فرصتی برای نجات موش دارید.
عفونت های ویروسی: از آنجایی که موش های آلوده به ویروس سئول می توانند عفونت را به سایر موش ها و افراد منتقل کنند، مرکز کنترل بیماری (CDC) اتانازی موش های آلوده را توصیه می کند.
مسائل مربوط به ملافه: یک محیط تمیز برای یک موش سالم کلیدی است. سعی کنید به جای تراشه های چوب از کاغذ خرد شده در قفس استفاده کنید. گزینه ای مقرون به صرفه است و به راحتی قابل جداسازی و تعویض است.
سرد شدن: یک دامپزشک بهترین روش درمانی را برای موش خاص شما در صورت سرد شدن ارائه خواهد کرد. عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی اغلب به عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی تبدیل می شوند و باید بسیار جدی گرفته شوند. این نوع مشکلات تنفسی ممکن است ناشی از باکتری هایی مانند استرپتوکوک یا مایکوپلاسما نباشد، اما باید در اسرع وقت با داروها و گرما مناسب برطرف شوند.
تومورها: برخی از تومورها ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند در حالی که سایر تومورها را می توان با دارو درمان کرد. دامپزشک شما نوع تومور را شناسایی کرده و توصیه درمانی را ارائه خواهد کرد. برخی از انواع متأسفانه ممکن است غیر قابل درمان میباشند.
پیشگیری از مشکلات تنفسی در موش ها
بهترین راه برای جلوگیری از اکثر مشکلات تنفسی در موش ها تمیز نگه داشتن محفظه آنها است. اگر مطمئن نیستید که موش‌های حیوانی ممکن است ناقل چه بیماری‌هایی باشند، اجازه ندهید موش‌های خانگی شما در اطراف موش‌های دیگر باشد، زیرا موش‌ها به راحتی بیماری‌ها را به یکدیگر منتقل می‌کنند. اگر موش بیمار در خانه با موش های دیگر در خانواده خود دارید، موش های آلوده خود را از دیگران قرنطینه کنید و پس از دست زدن به آن، دست های خود را کاملا بشویید.
اگر شک دارید حیوان خانگی خود بیمار است، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. برای سؤالات مربوط به سلامتی، همیشه با دامپزشک خود مشورت کنید، زیرا آنها حیوان خانگی شما را معاینه کرده اند، تاریخچه سلامت حیوان خانگی را می دانند و می توانند بهترین توصیه ها را برای حیوان خانگی شما ارائه دهند.
