به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، مرغ عشق ها منقاری بلند و قلابدار و دمی کوتاه و صاف دارند. مرغ عشق نام خود را از تمایل آنها به ایجاد پیوندهای تک همسری گرفته است که می تواند تمام طول عمر آنها را حفظ کند. نرها و ماده ها شبیه هم هستند. در حالی که آنها نسبت به جفت خود مهربان هستند، مانند سایر پرندگان خانواده نسبت به دیگران که آنها را مزاحم می دانند، منطقه ای و تهاجمی هستند. برای تولید مثل موفقیت آمیز، هر مرغ عشق باید سالم و بین یک تا پنج سال سن داشته باشد.
الزامات تودرتو
مرغ عشق نیاز به یک جعبه لانه دارد که در آن تخم بگذارند. اندازه لانه مناسب برای مرغ عشق در هر طرف حدود 12 اینچ است و یک سوراخ ورودی به قطر حدود سه اینچ دارد. مواد مناسب لانه سازی، مانند کاغذ خرد شده، باید جعبه لانه را پر کند.
نیازهای تغذیه ای
مانند همه نوک قلاب‌ها، مرغ عشق باید از رژیم غذایی متنوعی متشکل از دانه‌ها، میوه‌ها و سبزیجات تازه تغذیه شود . مرغ‌های در سنین پرورش باید روی مکمل کلسیم قرار داده شوند تا با مواد مغذی که در طول تخم‌گذاری از دست می‌دهند مقابله شود.
تخم
مرغ عشق های ماده پس از جفت گیری از 5 تا 12 تخم می گذارند. بسیاری از آنها یک روز در میان تخم می گذارند تا زمانی که همه آنها گذاشته شوند. هر کلاچ معمولاً شامل سه تا هفت تخم است.
زمان جوجه کشی
به طور متوسط، مرغ عشق تخم های خود را حدود 23 روز جوجه کشی می کند. این می تواند تا چند روز در هر جهت متفاوت باشد. هنگام تلاش برای محاسبه تاریخ های جوجه کشی در آینده، همیشه از روزی که متوجه می شوید مرغ شروع به نشستن روی تخم ها می کند به جلو حساب کنید. گاهی اوقات مرغ تا زمانی که تمام تخم های یک کلاچ گذاشته نشود نمی نشیند و همه آنها به زمان مساوی جوجه کشی نیاز دارند.
مراقبت از جوجه ریزی
اکثر پرورش دهندگان به مرغ اجازه می دهند تا از تخم مرغ تا سن دو یا سه هفتگی به بچه ها غذا بدهد. پس از آن، پرورش دهندگان، بچه ها را از لانه خارج کرده و برای تغذیه دستی در جوجه کشی قرار می دهند. بیشتر مرغ عشق ها باید تا زمانی که بین شش تا هشت هفتگی دارند با دست تغذیه شوند تا زمانی که می توانید آنها را روی ارزن، گلوله های نرم و میوه ها و سبزیجات تازه از شیر بگیرید.
وقتی پرنده خانگی شما تخم می گذارد چه باید کرد؟
اگر شک دارید حیوان خانگی خود بیمار است، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. برای سؤالات مربوط به سلامتی، همیشه با دامپزشک خود مشورت کنید، زیرا آنها حیوان خانگی شما را معاینه کرده اند، تاریخچه سلامت حیوان خانگی را می دانند و می توانند بهترین توصیه ها را برای حیوان خانگی شما ارائه دهند.
