به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، متأسفانه، فروش غیرمسئولانه ایگواناهای سبز به طرفداران بی‌تجربه و بی‌تجهیز، برای فروشگاه‌های حیوانات خانگی بسیار رایج است.
صرف نظر از آنچه برخی وب سایت ها می گویند، ایگوانای سبز برای مبتدیان نیست. بسیاری از صاحبان این خزندگان مجروح شده اند و حتی تعداد بیشتری از ایگواناها به طور ناخواسته در اثر مراقبت ضعیف کشته شده اند. علاوه بر داشتن الزامات پیچیده محیطی و غذایی، حمام کردن آنها ، ورزش کردن و آماده کردن وعده های غذایی آنها به زمان نیاز دارد. ایگوانای سبز یک تعهد بلند مدت است.
نام رایج: ایگوانای سبز، ایگوانای آمریکایی
نام علمی: ایگوانا ایگوانا
اندازه بزرگسالان: تا 20 پوند؛ طول تا 6 فوت، دم بیشتر طول کلی را تشکیل می دهد
طول عمر: در طبیعت، ایگواناهای سبز حدود 20 سال عمر می کنند. مراقبت به عنوان حیوان خانگی می تواند چالش برانگیز باشد و بسیاری از ایگواناها در چند سال اول زندگی به دلیل سوءتغذیه شدید و پرورش نامناسب می میرند.
رفتار و خلق و خوی ایگوانای سبز
ایگواناهای سبز مارمولک های بزرگی روزانه (فعال در طول روز)، درختی (زندگی در درختان) هستند که در درختان نزدیک به آبراهه ها زندگی می کنند. ایگواناها شناگران فوق‌العاده خوبی هستند و اغلب انتخاب می‌کنند که از شاخه‌ای از طبقه‌های بلند به سمت پایین رودخانه بپرند تا یک فرار سریع داشته باشند.
این مارمولک‌ها خیلی سریع بزرگ می‌شوند، دوست ندارند با آنها دست بزنند، و چنگال‌ها و دم‌های بسیار خطرناکی دارند که برای ایجاد جراحات شلاقی ساخته شده‌اند. آنها اصلا ترسی ندارند که در یک چشم به هم زدن از چنگال خود استفاده کنند. هنگامی که با آنها روبرو می شوند، حتی در نوجوانی نیز مبارزان مهیبی هستند. آنها می توانند نیش های جدی ایجاد کنند.
سه تا چهار سال طول می کشد تا به بزرگسالی برسند. نوجوانان در اولین سال زندگی خود در گروه های خانوادگی می مانند. ایگواناهای سبز نر در این گروه ها اغلب از بدن خود برای محافظت و محافظت از ماده ها در برابر شکارچیان (مانند شاهین، جغد، مار و انسان) استفاده می کنند و به نظر می رسد که آنها تنها گونه خزنده ای هستند که این کار را انجام می دهند.
اسکان ایگوانای سبز
یک ایگوانای سبز کامل با طول شش فوت نسبت به زمانی که جوان است و فقط یک پا طول دارد به فضای بیشتری نیاز دارد، اما آنها به سرعت رشد می کنند. اکثر ایگواناهای بالغ به نصف اتاق خواب کوچک یا یک محوطه بسیار بزرگ نیاز دارند. برای ساخت محوطه ای با حداقل 8 فوت طول، 8 فوت ارتفاع و 4 فوت عرض برنامه ریزی کنید.
اگر نمی توانید اجازه دهید ایگوانای شما اتاق خواب خود را در خانه داشته باشد، می توانید قفس ایگوانا سفارشی خود را بسازید یا یک محوطه گران قیمت سفارشی بخرید. شما باید شاخه ها و سکوهای سنگین زیادی را برای صعود ایمن به همراه فرصت های حمام منظم و عناصر محیطی فراهم کنید. ایگوانای سبز همچنین به عناصر گرمایشی و روشنایی خاصی نیاز دارد.
حرارت
به طور معمول شناخته نشده است، ایگواناهای سبز بومی مناطق شدید و گرمسیری هستند. آنها برای سالم بودن به دمای 80 تا 95 درجه فارنهایت نیاز دارند. گرمای اضافی باید با استفاده از چراغ‌ها و لامپ‌های حرارتی ارائه شود، اما از سنگ‌های حرارتی استفاده نشود، زیرا می‌توانند باعث سوختگی شوند. دمای آبگیر باید حدود 95 درجه فارنهایت باشد و هرگز نباید اجازه داد محفظه به زیر 78 درجه فارنهایت برسد.
سبک
این مارمولک ها باید منابع مناسبی از نور UVB و UVA داشته باشند. در غیر این صورت، بدن آنها نمی تواند ویتامین D تولید کند که جذب کلسیم را افزایش می دهد، که می تواند منجر به بیماری متابولیک استخوان (MBD) شود که یک وضعیت کشنده است. لامپ UVB باید 10 تا 12 ساعت در روز روشن باشد و لامپ ها باید هر شش ماه یکبار تعویض شوند، صرف نظر از اینکه نور می سوزد یا خیر.
رطوبت
این مارمولک های گرمسیری به رطوبت بالایی نیاز دارند. مه‌پاش ها را به مکان‌های مجزای محفظه اضافه کنید تا میانگین رطوبت به 80 درصد برسد (محدوده 70 تا 90 درصد). محفظه را با رطوبت سنج در چندین مکان تست کنید و تمام قسمت های محفظه را به این محدوده برسانید.
غذا و آب
بسیاری از صاحبان ایگوانا خوش نیت هستند اما کاملاً در مورد آنچه ایگواناها باید بخورند اطلاعات نادرست دارند. اگرچه ایگوانای سبز در اسارت (به ویژه حیوانات خانگی محروم از نظر تغذیه) گوشت مصرف می کنند، مصرف بیش از حد پروتئین حیوانی منجر به مشکلات شدید کلیوی و مرگ زودرس می شود. هیچ گوشتی به ایگوانای خود ندهید.
ایگواناهای سبز وحشی که گیاهخوار هستند، عمدتاً از سبزیجات و میوه ها تغذیه می کنند. سبزی‌های دارای برگ‌های تیره باید اکثریت رژیم غذایی روزانه را تشکیل دهند، از جمله سبزی قاصدک، اندیو، کلم پیچ، جعفری تازه، سبزی خردل، آروگولا و سایر سبزیجات برگ‌دار غنی از کلسیم . ایگواناها غذای خود را به طور کامل بدون جویدن می بلعند، بنابراین تمام مواد غذایی را به قطعات کوچک خرد کنید. این رقم را یک بار در روز تغذیه کنید. ایگوانای شما پرخوری نخواهد کرد. هر غذایی که خورده نشده است را ظرف 24 ساعت بردارید و دور بیندازید، زیرا همه غذاها باید تازه باشند تا پذیرفته شوند.
صاحبان ایگوانا که اطلاعات نادرست دارند نیز تمایل دارند به آنها کاهوی یخبندان بدهند که آب را تامین می کند، اما در مقایسه با سایر سبزیجات ارزش غذایی کمی دارد. از مصرف سبزیجات سرشار از اگزالات مانند اسفناج کلسیمی باید اجتناب شود. مقادیر کمی از میوه ها مانند انواع توت ها را می توان در مناسبت ها یا برای ترغیب ایگوانای سبز شما به خوردن ارائه کرد.
یک حوض آب ضد نوک فراهم کنید که به اندازه کافی عمیق باشد تا مارمولک شما در آن غوطه ور شود اما برای شنا به اندازه کافی بزرگ نباشد. هر روز کاسه را تعویض و تمیز کنید. ایگوانا گاهی اوقات نوشیدن را از یک ظرف آب جداگانه، تمیز و بدون کلر یاد می گیرد، با این حال، آنها معمولا ترجیح می دهند قطرات میعانات آب را از برگ ها یا وسایل قفس بچکانند. بیشتر آبرسانی ایگوانا مستقیماً از رژیم گیاهخواری حاصل می شود.
مشکلات رایج سلامتی و رفتاری
ایگواناها که در محیط اسیر مستعد ابتلا به چندین بیماری هستند، معمولاً حیوانات خانگی سالم و قوی نیستند. به دقت مراقب مارمولک خود باشید تا علائمی از رخدادهای نامنظم یا غیرعادی مرتبط با سلامتی داشته باشید.
اگر خون در مدفوع ایگوانای خود مشاهده کردید، ممکن است از سنگ مثانه باشد. معاینه و رادیوگرافی (اشعه ایکس) به دامپزشک شما اجازه می دهد تا این مشکل را تشخیص دهد. برداشتن سنگ ها با جراحی معمولاً مورد نیاز است، همچنین مایع درمانی برای جلوگیری از آسیب کلیوی لازم است. دامپزشک شما در مورد اصلاحات غذایی لازم برای جلوگیری از تشکیل سنگ در آینده صحبت خواهد کرد.
به تورم های روی بدن آبسه می گویند. آنها با برداشتن جراحی یا لانسینگ و برافروختن آبسه درمان می شوند. مواد داخل آبسه را می توان برای شناسایی ارگانیسم عفونی و تعیین مسیر درمان کشت داد.
پیوند تخم (دیستوشی) زمانی اتفاق می‌افتد که یک ماده نتواند تخم‌های خود را دفع کند. این یک مشکل رایج در خزندگان خانگی است اما می تواند تهدید کننده زندگی باشد. دامداری ضعیف از جمله نور و دمای نامناسب، رژیم غذایی نادرست و کم آبی از علل شایع هستند. ایگوانای مبتلا به دیستوشیا به غذا بی علاقه است و به سرعت بیمار، بی حال یا بی پاسخ می شود. معمولاً برای کمک به این حیوانات به اقدامات پزشکی و جراحی نیاز است تا از تلف شدن آنها جلوگیری شود.
کلسیم برای کمک به رشد ایگوانای سبز، داشتن استخوان های قوی و جلوگیری از بیماری متابولیک استخوان مورد نیاز است. ویتامین D3 برای متابولیسم کلسیم مورد نیاز است. پودرهای تکمیلی در دسترس هستند که می توانند در هر تغذیه دیگر روی غذا گردگیری شوند. همانطور که ایگوانای شما رشد می کند، با انجام آزمایشات اولیه خون توسط دامپزشک خارجی، کلسیم و سایر مقادیر شیمیایی را کنترل کنید. این مقادیر پایه به شما اطلاع می‌دهند که آیا کلسیم، پروتئین و سایر عناصر غذایی به اندازه کافی یا بیش از حد تامین می‌کنید.
ایگوانای سبز خود را انتخاب کنید
چندین مقاله و کتاب آنلاین تاریخ دار اطلاعات نادرستی در مورد مراقبت، رژیم غذایی و الزامات محیطی دارند. عمدتاً به تخصص وب سایت های علمی و بسیاری از سازمان های نجات ایگوانا تکیه کنید تا در مورد نحوه پذیرش حیوانی که قبلاً به خانه نیاز دارد یاد بگیرید.
در برخی از اکوسیستم های حساس، مانند ایالت هاوایی، مالکیت ایگوانا ممنوع است. آنها حیوانات خانگی هستند که هیچ شکارچی طبیعی در جزیره ندارند، بنابراین برای جمعیت گیاهان و زندگی حشرات و پرندگانی که گیاهان حمایت می کنند خطرناک هستند. با توجه به تأثیر احتمالی آتی ایگواناهایی که پس از بزرگ شدن بیش از حد برای صاحبانشان، توسط مالک آزاد شده اند، ایالت هاوایی واردات و در اختیار داشتن این غول های درختی را به شدت ممنوع می کند. متخلفان سه سال را در زندان سپری خواهند کرد و تا 200000 دلار جریمه خواهند شد.
در شهر نیویورک، مالکیت این مارمولک ها از سال 1999 به دلیل نگرانی برای امنیت عمومی ممنوع شده است. آنها به عنوان حیواناتی طبقه بندی شده اند که وحشی، خشن، خطرناک و به طور طبیعی مایل به آسیب رساندن به انسان هستند.
