به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، بسته به شدت عفونت های قارچی، درمان‌ها ممکن است تمام عفونت های سگ شما را از بین نبرد، اما همچنان می‌توانند برای کمتر اذیت شدن و زیاد نشدن قارچ هامفید باشند.
عفونت قارچی در سگ زمانی رخ می دهد که قارچ رشد می کند و تکثیر می شود و باعث قرمزی پوست، خارش، پوسته پوسته شدن و حتی بویی می شود که برای اکثر صاحبان حیوانات خانگی آشکار است.
مخمر نوعی قارچ است و در محیط های گرم و مرطوب رشد و تکثیر می شود. انواع مختلفی از مخمر وجود دارد، اما معمولاً فقط یک نوع مخمر باعث عفونت در سگ ها می شودMalassezia pachydermatis. این نوع مخمر خاص فقط به صورت میکروسکوپی قابل مشاهده است.
عفونت های مخمری از سگی به سگ دیگر مسری نیستند، اما برخی از سگ هایی که مشکلات سیستم ایمنی، پوست چرب یا آلرژی دارند، بیشتر مستعد ابتلا به رشد بیش از حد مالاسزیا هستند. بنابراین این سگ ها ممکن است به طور منظم با عفونت های قارچی مبارزه کنند.
سگ‌ها به احتمال زیاد به درماتیت مخمری یا اوتیت مخمری مبتلا می‌شوند، اما برخی از سگ‌ها ممکن است هر دو نوع عفونت قارچی را همزمان داشته باشند. درماتیت عفونت و التهاب پوست و اوتیت عفونت و التهاب گوش است. هر دو نوع عفونت قارچی می تواند باعث ناراحتی و خارش شود و صاحبان معمولاً اگر بدانند به دنبال چه چیزی باشند فوراً متوجه علائم می شوند.
اوتیت مخمری معمولاً باعث قرمزی داخل گوش، پوسته پوسته شدن فلپ یا پینای گوش، لرزش سر، خاراندن در گوش، مالش صورت و بو می شود.
درماتیت مخمری می تواند در هر نقطه از پوست سگ رخ دهد، اما بیشتر در زیر بغل، پاها و هر چین پوستی دیده می شود. قرمزی یا پوسته پوسته شدن پوست، خارش و بو معمولاً در این قسمت‌های بدن در صورتی که دارای عفونت قارچی باشند مشاهده می‌شوند.
دامپزشک شما معمولاً پس از جمع آوری نمونه بر روی یک سواب پنبه ای از گوش سگ شما یا با فشار دادن مقداری نوار یا اسلاید میکروسکوپ روی پوست آسیب دیده، عفونت قارچی سگ شما را تشخیص می دهد. سپس این نمونه در آزمایشگاه رنگ آمیزی می شود تا مخمر برجسته شود تا بتوان آن را در زیر میکروسکوپ شناسایی کرد.
ظاهر مخمر با باکتری ها متفاوت است و نیاز به درمان های متفاوتی دارد. به همین دلیل، برای دامپزشک شما مهم است که بین دو نوع عفونت تمایز قائل شود. برخی از سگ ها ممکن است همزمان به عفونت های باکتریایی و قارچی مبتلا شوند.
چند کار وجود دارد که می توانید برای کمک به سگ خود در صورت ابتلا به عفونت قارچی انجام دهید. بسیاری از این درمان‌ها اغلب در کنار درمان‌های تجویزی توسط دامپزشک شما استفاده می‌شوند، اما برخی ممکن است به تنهایی به مبارزه با عفونت خفیف قارچی کمک کنند.
سرکه سیب: سرکه PH پوست سگ شما را تغییر می دهد به طوری که وقتی مخمر به صورت موضعی استفاده می شود نمی تواند رشد کند. محلولی از نصف سرکه سیب و نصف آب را می توان برای حمام کردن سگ خود یا پاک کردن مناطق آلوده استفاده کرد.
بتا گلوکان: این پلی ساکاریدها در دیواره سلولی مخمر، قارچ و غلات یافت می شوند. اگر آنها زیست فعال هستند، می توانند به سیستم ایمنی سگ شما کمک کنند. از آنجایی که سیستم ایمنی تا حدی مسئول التهاب است، بتا گلوکان ها می توانند به حمایت از سگ هایی که مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند کمک کند. بتا گلوکان ها را می توان در محصولات حیوانات خانگی مانند Imuquin® و Zenapet Dog Immune Support یافت.
گوش پاک کن با عوامل خشک کننده: اگر سگ شما مبتلا به اوتیت مخمری است، گوش پاک کن طراحی شده برای سگ ها با عامل خشک کننده می تواند به حفظ گوش سگ شما بدون مخمر کمک کند. این پاک کننده را می توان بعد از حمام و زمانی که سگ شما به شنا می رود برای کمک به کاهش رطوبت گوش استفاده کرد.
از مواد حساسیت زا دوری کنید: اگر سگ شما به غذاها یا چیزهای خاص در محیط حساس است ، اجتناب از آنها می تواند به کاهش شدت و احتمال عفونت قارچی کمک کند.
شامپوهای چربی زدا : شامپوهای حاوی چربی زدا و حتی صابون ظرفشویی ساده می توانند به از بین بردن چربی بیش از حد پوست سگ کمک کنند. این شامپوها را نباید به طور منظم استفاده کرد مگر اینکه توسط دامپزشک توصیه شده باشد، اما می تواند به سگ هایی که چرب هستند و مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند کمک کند.
بسیاری از داروهای دیگر اغلب به عنوان گزینه‌های ایمن برای درمان عفونت‌های قارچی در سگ‌ها معرفی می‌شوند، اما شواهد علمی کمی برای حمایت از استفاده از آنها وجود ندارد.
هنگامی که سگ شما علائم عفونت قارچی را نشان می دهد، همیشه باید با دامپزشک خود مشورت کنید.
