به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، زرد شدن پوست، چشم ها و غشاهای مخاطی نشانه های اصلی زردی هستند. اگر گربه‌شان خز زیادی داشته باشد، متوجه این علائم برای برخی از صاحبان گربه‌ها دشوار است، اما داخل گوش‌ها، سفیدی چشم‌ها و لثه‌ها راحت‌ترین مکان‌ها برای مشاهده زردی هستند. دانستن بیشتر در مورد زردی در گربه، از جمله نحوه ایجاد، درمان و پیشگیری از آن، می تواند به شما کمک کند گربه خود را شاد و سالم نگه دارید.
علل زردی در گربه ها
علل زردی به دو دسته پیش کبدی یا پس از کبدی طبقه بندی می شوند اما همگی نتیجه هیپربیلی روبینمی هستند. هیپربیلی روبینمی سطح بالای بیلی روبین خون غیرطبیعی است که جزء گلبول های قرمز است و در اثر بیماری کبد، بیماری کیسه صفرا یا تخریب گلبول های قرمز ایجاد می شود. بیلی روبین ماده ای قهوه ای تا زرد است که از صفرا به دست می آید. زمانی که روند طبیعی مرگ گلبول‌های قرمز قدیمی رخ می‌دهد، معمولاً از طریق مدفوع گربه دفع می‌شود، اما اگر کبد نتواند به‌درستی از شر بیلی‌روبین خلاص شود، ممکن است زردی رخ دهد. دلایل اصلی که چرا کبد ممکن است قادر به پاکسازی بیلی روبین به درستی نباشد و در نتیجه زردی مشاهده شود، عبارتند از:
بیماری کبد در گربه ها
بیماری های کبدی به عنوان علل کبدی یرقان طبقه بندی می شوند و تعدادی از بیماری های کبدی می توانند در گربه ها ایجاد شوند. لیپیدوز کبدی ( بیماری کبد چرب ) یکی از شایع ترین آنهاست، اما کلانژیت، پریتونیت عفونی گربه (FIP) ، آمیلوئیدوز، کالسی ویروس و عفونت های مختلف کبدی نیز باعث اختلال عملکرد کبد می شوند. علاوه بر این، برخی داروها، قرار گرفتن در معرض سموم، سرطان و سایر مسائل می تواند منجر به آسیب کبدی شود.
بیماری کیسه صفرا در گربه ها
بیماری های کیسه صفرا به عنوان علل پس از کبدی یرقان طبقه بندی می شوند. آنها شامل انسداد مجرای صفراوی، سنگ کیسه صفرا، التهاب کیسه صفرا، سرطان و پارگی کیسه صفرا هستند.
تخریب گلبول های قرمز
دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود گلبول‌های قرمز به طور غیرعادی از بین بروند، از جمله مصرف گیاهان سمی یا داروها، انگل‌ها (از جمله کرم‌های قلب و کنه)، واکنش‌های انتقال خون، ویروس نقص ایمنی گربه (FIV)، ویروس لوسمی گربه (FeLV) ، خودایمنی بیماری ها و حتی سرطان. اگر گلبول های قرمز خون خیلی سریع از بین بروند و کبد نتواند به درستی بیلی روبین آزاد شده از سلول های همولیز شده را از بین ببرد، ممکن است زردی ایجاد شود. این علل زردی معمولاً به عنوان پیش کبدی طبقه بندی می شوند.
علاوه بر کبد، کیسه صفرا، و از بین رفتن گلبول‌های قرمز خون باعث زردی، پانکراتیت، توده‌های روده، سپسیس و برخی دیگر از مشکلات سلامتی نیز می‌شود که ممکن است منجر به زرد شدن پوست گربه شما شود.
تشخیص زردی در گربه ها
دامپزشک شما یک تاریخچه کامل بیمار را دریافت می کند و یک معاینه فیزیکی کامل را قبل از بررسی مقداری خون انجام می دهد تا به تشخیص آنها کمک کند. موارد مختلفی از جمله سطوح بیلی روبین، سطح آنزیم های کبدی و جزئیات مربوط به سلول های خونی گربه شما در یک شمارش کامل خون و غربالگری بیوشیمی ارزیابی می شود. اشعه ایکس، سونوگرافی و آسپیراسیون با سوزن ظریف یا نمونه برداری از کبد نیز ممکن است بسته به آنچه که آزمایش خون نشان می دهد توصیه شود.
رفتار
درمان زردی گربه به علت آن بستگی دارد، اما ممکن است گربه شما نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. مراقبت و درمان حمایتی ممکن است شامل مایعات IV، آنتی‌بیوتیک‌ها، ویتامین K، داروهای ضد استفراغ، داروهای ضد درد، مکمل‌هایی مانند سیلیبین و SAMe و حتی تغذیه کمکی باشد. در مواردی، اگر مشکوک به وجود توده یا پارگی کیسه صفرا باشد، ممکن است عمل جراحی نشان داده شود.
چگونه از زردی پیشگیری کنیم
گاهی اوقات نمی توان از علل زردی پیشگیری کرد، اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش احتمال بروز آن در گربه خود انجام دهید. تمام داروها، مواد شیمیایی خانگی و گیاهان سمی خانگی را از دسترس گربه خود دور نگه دارید. آزمایش خون گربه خود را به طور منظم انجام دهید. اجازه ندهید چاق شوند. مطمئن شوید که آنها بیش از یک روز بدون غذا نمانند. آنها را در معرض گربه های مبتلا به FIV، FeLV یا FIP قرار ندهید، واکسیناسیون آنها را به روز نگه دارید. و از پیشگیری از انگل استفاده کنید. اگر نگران بیماری کبد و کیسه صفرا در گربه خود هستید، از دامپزشک خود در مورد مکمل ها و رژیم های غذایی ویژه برای کمک به حمایت از این اندام ها سوال کنید.
نژادهای در معرض خطر برای زردی
برخی از نژادهای گربه مستعد ابتلا به بیماری هستند که می تواند باعث زردی شود. این نژادهای گربه عبارتند از:
سیامی
حبشی ها
گربه های مو کوتاه شرقی
گربه های سومالیایی
اگر شک دارید حیوان خانگی خود بیمار است، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. برای سؤالات مربوط به سلامتی، همیشه با دامپزشک خود مشورت کنید.
