به گزارش پایگاه خبری "دامپزشک"، کولیت در لغت به معنای التهاب روده بزرگ است. گاهی اوقات به آن بیماری روده بزرگ نیز گفته می شود، زیرا کولون را می توان به عنوان روده بزرگ یا روده بزرگ نیز نامید. با این حال، اصطلاح "بیماری روده بزرگ" ممکن است کمی اشتباه باشد. یک بیماری با مجموعه ای خاص از علائم با علت بسیار خاص مشخص می شود.
علائم کولیت در سگ ها
باور کنید یا نه، بین اسهال ناشی از روده بزرگ و اسهال ناشی از روده کوچک تفاوت وجود دارد. اسهال از روده بزرگ با حرکات روده کوچکتر اما مکرر مشخص می شود. سگ مبتلا به کولیت ممکن است درد داشته باشد یا ممکن است احساس نیاز به دفع مدفوع داشته باشد، که افزایش احساس فوریت برای اجابت مزاج است. تنسموس می تواند به صورت ایستادن مکرر و یا زور زدن برای دفع مدفوع ظاهر شود. مدفوع تولید شده همچنین ممکن است دارای خون مخاطی و یا خون شفاف (خون قرمز روشن) باشد.
کولیت حاد ممکن است فقط به صورت اسهال ظاهر شود، اگرچه سگ‌هایی که از کولیت مزمن رنج می‌برند ممکن است کاهش اشتها، کاهش وزن و حتی بی‌حالی داشته باشند.
چه چیزی باعث کولیت در سگ ها می شود؟
همانطور که قبلا ذکر شد، کولیت گاهی اوقات می تواند یک تشخیص عمومی و همه جانبه به نظر برسد زیرا می تواند باعث ایجاد شرایط مختلف شود. علل شایع کولیت می تواند انگل های روده ای (مانند ژیاردیا و کرم شلاقی )، عفونت های باکتریایی (مانند E.coli ، Clostridium spp. ، Salmonella spp. ، یا Cryptosporidium )، عفونت های ویروسی (مانند پاروویروس)، بیماری روده تحریک پذیر، رژیم غذایی باشد. بی احتیاطی، پانکراتیت ، استرس، وجود اجسام خارجی در دستگاه گوارش، ثانویه به آنتی بیوتیک ها و حتی سرطان روده.
کولیت در سگ چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص اینکه چه چیزی باعث اسهال روده بزرگ سگ می شود بر اساس کار آزمایشگاهی و همچنین تاریخچه سگ انجام می شود. سفرهای اخیر، سوار شدن به هواپیما، غذاها یا خوراکی های جدید، یا حتی قرار دادن ضایعات میز یا داخل سطل زباله آشپزخانه می تواند برای دستگاه گوارش سگ شما استرس زا باشد و همچنین می تواند به سگ شما را در معرض پاتوژن های باکتریایی قرار دهد. CBC، یا شمارش کامل خون، می‌تواند به دامپزشک اطلاع دهد که آیا سگی که از کولیت رنج می‌برد، دچار کم‌آبی و یا کم خونی به دلیل اسهال است.
مشخصات شیمی می تواند بینشی در مورد هر گونه درگیری کبد، کلیه یا پانکراس بدهد. همچنین می تواند هرگونه عدم تعادل الکترولیتی را که می تواند در نتیجه اسهال ایجاد شود برجسته کند. رادیوگرافی می تواند به تشخیص وجود جسم خارجی کمک کند. سونوگرافی می تواند یکپارچگی دیواره های روده را بررسی کند و همچنین می تواند سایر اندام های حیاتی برای گوارش مانند کیسه صفرا و پانکراس را بررسی کند. آزمایشات خاصی برای بررسی وجود پارو یا بررسی پانکراتیت وجود دارد. دامپزشک شما می تواند نمونه مدفوع سگ شما را بررسی کند تا ببیند آیا انگل های روده ای و همچنین رشد بیش از حد باکتری وجود دارد که می تواند علت علائم باشد.
کولیت در سگ چگونه درمان می شود؟
پروتکل‌های خاص به علت ایجاد کولیت بستگی دارد، اما در بیشتر موارد، دامپزشک شروع آنها را با یک رژیم غذایی ملایم توصیه می‌کند، مانند مرغ آب پز یا بوقلمون آب پز و برنج سفید یا سیب زمینی سفید. اگر نمی توانید برای سگ خود غذا بپزید، رژیم های درمانی وجود دارد که دامپزشک ممکن است تجویز کند. این رژیم‌ها فیبر بیشتری دارند و باقیمانده کمی دارند (روشی مودبانه برای گفتن تولید کم مدفوع).
دامپزشک شما ممکن است داروهای محافظ دستگاه گوارش و داروهای ضد تهوع پانکراتیت را تجویز کند. اگر در بررسی مدفوع انگل های روده ای پیدا شد، دامپزشک شما داروهای ضد انگلی را تجویز می کند. آنتی بیوتیک ها با پروبیوتیک های همزمان می توانند هر گونه عفونت باکتریایی یا عدم تعادل را درمان کنند. اگر دامپزشک مشکوک باشد که کولیت به دلیل مصرف آنتی بیوتیک است، ممکن است آنتی بیوتیک را تغییر داده یا قطع کند.
داروهای ضد التهاب و تقویت کننده های ایمنی می توانند به تسکین کولیت ناشی از IBD کمک کنند. داروهای ضد اضطراب، مانند ترازودون، همراه با پروبیوتیک ها، زمانی که در طول سفر، سوار شدن به هواپیما یا سایر رویدادهای استرس زا تجویز می شوند، می توانند به پیشگیری از کولیت ناشی از استرس کمک کنند.
موارد شدیدتر ممکن است نیاز به مراقبت تهاجمی بیشتری داشته باشد. این می تواند شامل بستری شدن برای مایع درمانی IV و داروهای IV باشد.
کولیت در سگ شما می تواند یک چیز خسته کننده و بدبو باشد. اگر نگران خطر ابتلا به کولیت در سگ خود هستید یا اگر آنها مشکلات دائمی با اسهال دارند، با دامپزشک خود در مورد گزینه های درمان و مدیریت صحبت کنید.
